نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorچوپانی, یحییfa_IR
dc.contributor.authorخواجه زاده, محسنfa_IR
dc.contributor.authorرازفر, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-20T22:07:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-10T22:07:36Z
dc.date.available1399-08-20T22:07:35Zfa_IR
dc.date.available2020-11-10T22:07:36Z
dc.date.issued2020-12-21en_US
dc.date.issued1399-10-01fa_IR
dc.identifier.citationچوپانی, یحیی, خواجه زاده, محسن, رازفر, محمدرضا. (1399). بهینه سازی پارامترهای مؤثر بر فرآیند پرداخت کاری ساینده مغناطیسی با استفاده از روش رویه پاسخ. مهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر), 52(10), 41-50. doi: 10.22060/mej.2019.15503.6139fa_IR
dc.identifier.issn2008-6032
dc.identifier.issn2476-3446
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2019.15503.6139
dc.identifier.urihttps://mej.aut.ac.ir/article_3384.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/480663
dc.description.abstractفرآیند پرداختکاری ساینده مغناطیسی یکی از فرآیندهای نانو پرداختکاری است که به‌واسطه‌ی پایین بودن دمای گپ‌کاری آن، یک فرآیند سرد محسوب می‌شود. در این مقاله، اثر پارامترهای گپ‌کاری، سرعت دورانی قطعه‌کار و نوع ساینده در فرآیند پرداختکاری ساینده مغناطیسی بر زبری سطوح بیرونی قطعات استوانه‌ای از جنس فولاد زنگ نزن AISI 440C با استفاده از روش رویه پاسخ برای رسیدن به کمترین زبری سطح، مدلسازی و بهینه‌سازی شده است. با اجرای آزمایش‌ها میزان زبری سطح به‌عنوان تابع هدف انتخاب شده است. در مرحله بعد اثرات اصلی پارامترها بررسی‌شده و مدل رویه پاسخ تابع هدف به‌دست‌آمده است. درنهایت با استفاده از روش رویه پاسخ، مقادیر بهینه پارامترهای گپ‌کاری و سرعت دورانی قطعه‌کار به‌دست‌آمده است. نتایج بهینه‌سازی به کمک روش رویه پاسخ نشان می‌دهد که فرآیند با دقت خوبی مدلسازی شده و همچنین استفاده از مدل توسعه‌یافته میزان بهبود در زبری سطح پرداخت‌شده را به میزان 17.52 درصد افزایش داده است. در محدوده انتخابی برای پارامترهای گپ‌کاری، مینیم زبری قابل‌دستیابی متناظر با مقدار گپ‌کاری 1.98 میلی‌متر، سرعت دورانی قطعه‌کار 373.73 دور بر دقیقه و استفاده از ژل الماس به‌عنوان ابزار ساینده تحقق خواهد ‌یافت. همچنین، بررسی پارامترها نشان می‌دهد که نوع ساینده مؤثرترین پارامتر در بهبود زبری سطح قطعات در فرایند پرداخت‌کاری ساینده مغناطیسی می‌باشد. علاوه بر این، نتایج میکروسکوپی بافت سطح نمونه‌ها، نشان می‌دهد که فرآیند پرداخت‌کاری ساینده مغناطیسی جهت و شیارهای ناشی از فرآیند سنگ‌زنی را به‌طور قابل‌توجهی از بین برده است و همچنین یک سطح پرداخت فوق صیقل و یکنواختی به‌مانند یک آینه تا محدوده 0.207 میکرومتر به‌دست‌آمده است.fa_IR
dc.format.extent1311
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه صنعتی امیر کبیرfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر)fa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2019.15503.6139
dc.subjectپرداخت‌کاری ساینده مغناطیسیfa_IR
dc.subjectبهینه سازیfa_IR
dc.subjectروش رویه پاسخfa_IR
dc.subjectفولاد زنگ نزن AISI 440Cfa_IR
dc.subjectزبری سطحfa_IR
dc.subjectفرایندهای نوین ساختfa_IR
dc.subjectماشینکاریfa_IR
dc.titleبهینه سازی پارامترهای مؤثر بر فرآیند پرداخت کاری ساینده مغناطیسی با استفاده از روش رویه پاسخfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیر کبیرfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه صنعتی امیر کبیر*مهندسی مکانیکfa_IR
dc.contributor.departmentصنعتی امیرکبیر*مهندسی مکانیکfa_IR
dc.citation.volume52
dc.citation.issue10
dc.citation.spage41
dc.citation.epage50


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد