بررسی تاثیر فاصله بین عیوب خوردگی مجاورهم بر روی سیگنال های نشتی شار مغناطیسی

Abstract

روش نشتی شار مغناطیسی، متداول ترین و موثرترین روش برای تشخیص خوردگی در خطوط لوله فرو مغناطیسی است. عیوب خوردگی معمولا به صورت خوشه‌ای رخ می‌دهند و بر روی یکدیگر تاثیر می‌گذارند. با این حال به دلیل وجود تداخل در بین سیگنال‌های نشتی شار مغناطیسی، این عیوب با روش نشتی شار مغناطیسی متداول نمی‌توانند به طور دقیق اندازه‌گیری شوند. به منظور تفکیک عیوب تکی و بهبود عملکرد اندازه‌‌گیری، روش نشتی شار مغناطیسی سه‌ محوره به کار برده می‌شود. در این پژوهش، مدلسازی اجزاء ‌محدود استفاده می‌گردد تا توزیع مکانی مربوط به مولفه‌های نشتی شار مغناطیسی حاصل از عیوب خوردگی مجاورهم به دست آیند. هندسه عیب مورد بررسی شامل دو پیتینگ است که به حد کافی بهم نزدیک هستند و شار مغناطیسی در ناحیه بین این دو عیب بر هم تاثیر می‌گذارند. با تغییر فاصله بین دو پیتینگ، درجه‌های متفاوتی از همجواری در نظر گرفته می‌شوند. پس از شبیه‌سازی ‌ها، تست‌ های آزمایشگاهی نشتی شار مغناطیسی بر روی صفحات فولادی که شامل عیوب پیتینگ هستند، انجام می‌شوند. نتایج شبیه‌سازی و آزمایشگاهی نشان می‌دهند که ترکیب داده های محوری، شعاعی و محیطی نشتی شار مغناطیسی می‌تواند عیوب پیتینگ مجاور هم را تفکیک کرده و اندازه‌گیری نماید. نهایتا، نتایج شبیه‌سازی با نتایج آزمایشگاهی مقایسه و اعتبار سنجی می‌شوند.