مقایسه تجربی تلرانس‌های ابعادی و هندسی در سوراخ‌های تولید شده به‌روش فرزکاری روی فولاد AISI D2

Abstract

ایجاد سوراخی با ابعاد دقیق توسط فرایندهای سوراخ کاری سنتی نیازمند استفاده از عملیات ثانویه ای نظیر برقوکاری است. همچنین، تلرانس نهایی سوراخ در این فرایند دامنه محدودی داشته و برای سیستم های تلرانس گذاری ثبوت میله کارایی ندارد؛ اما با استفاده از روش های جدید ایجاد سوراخ مانند استراتژی های فرزکاری مارپیچ و پروفایل می توان در یک مرحله به سوراخی با تلرانس و دقت موردنظر دست یافت. در این پژوهش، با بررسی و مقایسه تجربی استراتژی های فرزکاری مارپیچ و پروفایل در سوراخ کاری فولاد سخت AISI D2 ، اندازه اسمی قطر سوراخ و همچنین تلرانس گردی و استوانه ای مورد مطالعه قرار گرفت. روش طراحی آزمایش فاکتوریل کامل به منظور بررسی اثر پارامترهای برش روی خروجی های تلرانس های ابعادی و هندسی سوراخ به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که تلرانس ابعادی به دست آمده در فرزکاری مارپیچ در بازه 0/001 تا0/034میلی متر قرار داشت که بسته تر از روش فرزکاری پروفایل بود. با این حال، تلرانس های هندسی سوراخ های ایجاد شده با فرزکاری پروفایل به دلیل خطای میان یابی کمتر در محاسبه مسیر ابزار، دقت بیشتری داشتند. کمترین مقدار تلرانس استوانه ای با استفاده از استراتژی فرزکاری پروفایل و در سرعت برش 110 متر بر دقیقه، نرخ پیشروی 0/03 میلی متر بر دندانه و عمق برش 0/3 میلی متر حاصل شد.