مطالعه اثرات فرآیند سنباده‌زنی بر استحکام اتصالات چسبی

Abstract

در این مقاله، زبری سطح حاصل از فرآیند سنباده زنی مورد مطالعه قرارگرفته و تأثیر آن بر استحکام برشی اتصالات چسبی بررسی شده است. به این منظور، ابتدا قطعاتی از ورق آلیاژ آلومینیوم 2024-T3 بریده شده و فرآیند سنباده زنی توسط کاغذهای سنباده با طیف وسیعی از زبری شامل هفت شماره دانه ی متفاوت انجام شده است. سپس سطوح آماده سازی شده دو به دو و به صورت تک لبه توسط چسب آرالدیت 2015 با ویسکوزیته ی بالا و چسب اپوکسی HPL1012/HPH112 با ویسکوزیته ی پایین متصل گردیده اند. نتایج نشان می دهند که با افزایش زبری سطح، استحکام برشی نهایی ابتدا افزایش و سپس به طور پیوسته کاهش یافته است. زبری و پرداخت سطح بهینه برای چسب های با ویسکوزیته ی بالا و پایین یکسان نبوده است که وابستگی فرآیند آماده سازی سطح به نوع چسب را نشان می دهد. بیشترین استحکام برشی نهایی اتصالات چسب دوجزئی آرالدیت 2015 مربوط به نمونه ی سنباده زنی شده توسط کاغذ سنباده شماره 400 با زبری سطح 3/ 0 میکرومتر و برابر 12/98 مگاپاسکال می باشد. بیشترین استحکام برشی نهایی اتصالات چسب اپوکسی HPL1012/HPH112 مربوط به نمونه ی سنباده زنی شده توسط کاغذ سنباده شماره 120 با زبری سطح 35 / 0 میکرومتر و برابر 02 / 5 مگاپاسکال بوده است