بررسی تجربی اثر نرخ آتش و نسبت هم ارزی بر عملکرد مشعل متخلخل فلزی تابشی

Abstract

در مقاله حاضر عملکرد یک مشعل متخلخل تابشی از نوع فلزی به طور تجربی بررسی شده است. برای بررسی اثر نرخ آتش و نسبت هم­ارزی، آزمایش‌ها در پنج نرخ آتش متفاوت و در محدوده­ای از نسبت­های هم­ارزی که شعله در محیط متخلخل پایدار است انجام شده است. عوامل فوق بر روی سه محیط متخلخل تشکیل شده از توری­های با شبکه ریز و درشت بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهند که افزایش نرخ آتش در اکثر حالت‌ها موجب بالا رفتن دمای سطح مشعل می­شود. در هر نرخ آتش، مقدار نسبت هم­ارزی که دمای سطح در آن بیشینه است مشخص شده است. بیشترین دمای سطح در نسبت هم‌ارزی‌های کمتر از یک (1-7/0) بوده و راندمان تابشی مشعل با افزایش نرخ آتش کاهش می­یابد. راندمان تابشی بیشینه در نسبت هم ارزی مربوط به دمای بیشینه سطح بدست می‌آید. در یک نرخ آتش معین، بیشینه دما برای محیط متخلخل ترکیبی (دولایه توری ریز و یک لایه توری درشت) در نسبت هم­ارزی کمتری نسبت به دیگر محیط­های متخلخل رخ می­دهد. نتایج بدست آمده هم­خوانی خوبی با نتایج دیگر دارد.