اثرحرارت بالا و خنک سازی تدریجی با هوا و مه پاشی بر بتن حاوی الیاف فولادی

Abstract

افزایش دما در حوادثی نظیر آتش سوزی همواره یکی از دغدغه های مهندسان می باشد که در صورت عدم مهار آتش سوزی، ممکن است به فروپاشی کلی سازه منجر شود. سازه های بتنی به دلیل مقاومت، در دسترس بودن و تاب آوری مناسب در برابر آتش سوزی همواره مورد استفاده مهندسان ساختمان هستند. مقاومت کششی بتن کمتر از مقاومت فشاری آن است و به همین دلیل پژوهشگران در تلاشند که با بهبود مقاومت کششی بتن، مقاومت آن را در برابر آتش سوزی و گرم شدن افزایش دهند. بتن حاوی الیاف فولادی به علت مقاومت کششی بالای فولاد، از مقاومت فشاری و کششی مطلوبی برخوردار است. در این پژوهش نمونه های بتن با استفاده از الیاف فولادی دوسر خم به مقادیر 5/0، 1 و 2/1 درصد حجمی بتن و فوق روان کننده در درصد های 5/0، 1 و 3/1 درصد وزنی سیمان تولید شد و سپس نمونه های عمل آوری شده بتن 28روزه، پس از حرارت دهی با دماهای متفاوت به دو روش خنک شدن تدریجی با هوای محیط و مه پاشی (آب پاشی)، تحت آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی (تست برزیلی) و سرعت موج عبوری امواج فراصوت (تست آلتراسونیک) قرار گرفت. نتایج بیانگر بهبود مقاومت کششی در سه درصد حجمی الیاف بترتیب به مقدار 6/14، 8/16 و 5/64 درصد نسبت به بتن بدون الیاف شد و همچنین مقاومت فشاری بتن پس از تحمل گرمای 250 درجه سانتی گراد و خنک سازی به روش مه پاشی به ترتیب دارای 5/44، 6/31 و 3/ 9 درصد و در روش خنک سازی تدریجی با هوا به ترتیب 3/43، 9/44 و50 درصدی مقاومت فشاری شد.