بررسی وضعیت جمعیت شناسی و بالینی بیماران فوت شده بر اثر سوختگی در بیمارستان زارع ساری طی سال های 1390 الی 1401

Abstract

سابقه و هدف: سوختگی از معضلات مهم و یکی از دلایل مهم مرگ و میر در دنیا می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت جمعیت‌شناسی و بالینی بیماران فوت شده بر اثر سوختگی در بیمارستان زارع ساری طی سال‌های 1390 الی 1401، انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، از نوع داده‌های موجود در پرونده تمامی بیماران بستری فوت شده در بخش‌های سوختگی بوده است. افراد به‌صورت سرشماری وارد مطالعه شدند، متغیرهای مورد بررسی شامل، جنسیت، وضعیت تاهل، سن، درصد سوختگی، عامل سوختگی و مدت زمان بستری، وجود یا عدم وجود سوختگی استنشاقی به عنوان متغیر اصلی بود. از شاخص‌های میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد استفاده شد و از نسخه21 نرم‌افزار SPSS و Excel 2010 استفاده گردید. یافته‌ها: در طی سال‌های مورد مطالعه 8281 بیمار در اثر سوختگی بستری شده‌اند که از بین آن‌ها، 882 نفر (10/6 درصد) فوت شدند. تنها اطلاعات مربوط به بیماران فوت شده مدنظر بود. نتایج مطالعه نشان داد که 514 نفر (58/3 درصد) مرد بودند. بیش‌ترین فراوانی گروه سنی مربوط به افراد 19 تا 40 سال با (50 درصد) بودند. متاهلین با (3/64 درصد) بیش‌ترین درصد از جامعه این مطالعه را تشکیل داده بودند. میانگین تعداد روزهای اقامت بیماران فوت شده برابر با 012/3± 10/49 بود. میانگین درصد سوختگی برابر با 024/3±66/9 بود. حدود (57/4 درصد) از افراد این جامعه دارای سوختگی بالای (60 درصد) بودند. 566 نفر (70/8 درصد) از بیماران فوت شده دارای سوختگی استنشاقی بودند. تعداد بیماران فوت شده با سوختگی در طی سال‌های مورد مطالعه روند تقریبا کاهشی داشته است. استنتاج: بیش‌ترین میزان وقوع حادثه منجر به مرگ و میر سوختگی در افراد میان سال با سوختگی استنشاقی و در منزل اتفاق افتاد. بنابراین ارائه برنامه‌های آموزشی در سطح جامعه به‌خصوص محیط خانه توصیه می‌شود