بررسی تأثیر تغییرات سیرکادین بر روی سمیت کبدی ناشی از تزریق فنی‌توئین در موش صحرایی

Abstract

مقدمه: ریتم‌های سیرکادین چرخه‌های 24 ساعته‌ای هستند که فرآیندهای فیزیولوژیک بدن را تنظیم و به هموستاز کمک می‌کنند. سیتوکروم P450، که در متابولیسم کبدی فنی‌توئین نقش دارد، تحت تأثیر این ریتم‌ها قرار می‌گیرد. این تحقیق اثر ریتم سیرکادین بر سمیت کبدی ناشی از فنی‌توئین را بررسی کرده است. مواد و روش‌‌‌ها: 25 موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 220-180 گرم) به پنج گروه تقسیم شدند. چهار گروه در ساعات مختلف (8 صبح، 12 ظهر، 4 بعدازظهر و 8 شب) فنی‌توئین (mg/kg 50) را به مدت 5 روز دریافت کردند و گروه کنترل نرمال سالین دریافت نمود. 24 ساعت پس از آخرین تزریق، سطح پلاسمایی آنزیم‌های SGPT، SGOT، ALP و GGT ارزیابی شد. نتايج: فنی‌توئین به‌طور معناداری سطح آنزیم‌های SGPT، SGOT، ALP و GGT را نسبت به گروه کنترل افزایش داد که نشان‌دهنده آسیب کبدی بود. مقایسه بین ساعات مختلف تزریق نشان داد که تأثیر زمان بر GGT و SGOT بیشتر از ALP و SGPT بود. تغییرات GGT، ALP و SGOT معنادار بود، اما سطح SGPT تفاوت معناداری نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که سمیت کبدی فنی‌توئین وابسته به زمان تزریق است. این موضوع اهمیت در نظر گرفتن ریتم سیرکادین در تنظیم دوز و زمان مصرف داروها را برجسته می‌کند، چرا که ممکن است به کاهش اثرات جانبی و بهینه‌سازی اثربخشی دارو کمک کند.