رژیم کتوژنیک در درمان تشنج مقاوم به درمان در یک بیمار دیابتی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: دیابت شکننده (Brittle diabetes) اغلب در دیابت نوع یک طول کشیده و با کنترل نامطلوب قند خون دیده میشود. این وضعیت با نوسان های قند خون شامل هیپوگلیسمی، و هیپرگلیسمی همراه میباشد. هیپوگلیسمی می تواند منجر به عوارض جدی مانند اختلال هوشیاری و تشنج شود. در موارد نادر، تشنج های مقاوم به داروهای ضد صرع، چالشی درمانی محسوب میشوند. این گزارش، کاربرد رژیم کتوژنیک را به عنوان یک راهکار جایگزین در کنترل تشنج های مقاوم در دیابت شکننده بررسی می کند. معرفی مورد: بیمار زن ۳۹ ساله مبتلا به دیابت نوع یک، با سابقه نوسانات گلایسمی و تشنجهای هفتگی، در بخش غدد بستری شد. طی بستری، فرکانس تشنجها به ۵ تا ۶ بار در روز افزایش یافت و به درمانهای استاندارد ضد تشنج (با نظارت نورولوژی) پاسخ نداد. یافته ها. با همکاری تیم تغذیه، رژیم کتوژنیک آغاز شد. فرکانس تشنجها به تدریج کاهش یافت و پس از ۵ روز به طور کامل متوقف شد. با تداوم قطع تشنج داروهای ضد تشنج همگی یکی پس از دیگری قطع شدند. بیمار 30 روز پس از بستری از بیمارستان با همان رژیم غذایی کتوژنیک ترخیص گردید. در مراجعه مجدد و فالوآپ مطابق اظهاربیمار و خانواده اش در یکماه پس از ترخیص هیچ تشنجی اتفاق نیفتاده بود. نتیجه گیری. رژیم کتوژنیک میتواند بهعنوان یک گزینه درمانی مؤثر در موارد نادر تشنج مقاوم به دارو در بیماران مبتلا به دیابت شکننده، حتی در جمعیت بزرگسال، در نظر گرفته شود. این رویکرد نویدبخش، نیازمند مطالعات گسترده تر برای تعیین مکانیسم های دقیق و کارایی بلندمدت است.