بررسی رفتار برشی ستون‌های سنگی محصور شده با ژئوسنتتیک‌ در بستر ماسه‌ای

Abstract

یکی از روش‌های بهسازی خاک‌های سست، استفاده از ستون‌های سنگی است که باعث کاهش نشست، افزایش مقاومت در برابر روانگرایی، بهبود ظرفیت باربری، تسریع زهکشی قائم و افزایش سرعت تحکیم می‌شود. در این مقاله تاثیر محصورکننده‌های ژئوتکستایل بر روی پارامترهای باربری جانبی ماسه سست مسلح شده با ستون سنگی مورد بررسی قرار گرفته است. به ‌همین منظور توسط دستگاه برش مستقیم بزرگ‌مقیاس، ستون‌های سنگی در حالت‌های غیرمسلح و مسلح شده با ژئوتکستایل مدل شده و تحت تنش‌های نرمال مختلف بهصورت تکی و گروهی با قطرهای متفاوت مورد آزمایش قرار گرفتد. نتایج بیانگر افزایش مقادیر مقاومت و پارامترهای برشی ماسه سست از طریق مسلح نمودن ستون‌های سنگی است؛ به‌طوری ‌که استفاده از ستون سنگی غیرمسلح در بستر ماسه سست با سطح مقطع تا 17% سطح ماسه، باعث افزایش حدود 12% در زاویه اصطکاک داخلی ماسه و 70% در مقاومت برشی حداکثر شده است. همچنین استفاده همزمان از ستون سنگی و ژئوتکستایل موجب بهبود جزئی حدود 3% در میزان زاویه اصطکاک داخلی و تا حدود 60% در مقدار چسبندگی و 2/2 برابر در مقاومت برشی گردیده است.