شناسایی و اولویت بندی عوامل خطر حوزه لجستیک زنجیره تأمین به منظور مدیریت بحران با رویکرد یکپارچه فازی

Abstract

رویدادهای اخیر جهانی مانند همه‌گیری ویروسی، جنگ‌ها، شوک‌های جمعیتی و ...، منجر به قرنطینه، تعطیلی کارخانجات، تغییر در تقاضا، عدم قطعیت‌ها و اختلال در زنجیره تأمین شده است؛ از این‌رو اختلال در حوزه لجستیک به عنوان بخشی از زنجیره تأمین مواد غذایی، ممکن است؛ بهبود عرضه و امنیت غذایی را دچار چالش نماید؛ در چنین حالتی شناسایی دقیق و مؤثر تهدیدها برای پیش‌گیری از آسیب‌پذیری به این حوزه ضروری است؛ از این‌رو هدف این تحقیق شناسایی و ارزیابی مهم‌ترین عواملی است که حوزه لجستیک را تهدید می‌کند؛ برای این منظور از تحلیل پارتو و یک رویکرد یکپارچه فازی شامل تجزیه‌و‌تحلیل طبقه‌بندی شده (MICMAC) و مدل‌سازی ساختاری تفسیری کل (TISM) استفاده شده است؛ با توجه به بررسی‌های انجام‌شده از تحقیق‌های قبلی و بر اساس بازخورد کارشناسان، 16 عامل در ابتدا شناسایی و پس از به‌کارگیری تحلیل پارتو، 12 عامل برای تجزیه‌و‌تحلیل بعدی انتخاب شدند که بلایای طبیعی (R9)، سوء مدیریت در انتخاب تأمین‌کننده (R12)، اعتصاب حمل‌و‌نقل (R15)، کمبود کارکنان ماهر (R14) و حداقل مصرف سوخت (R1) از مهم‌ترین عوامل هستند؛ انتظار می‌رود این تحقیق علاوه بر توسعه و افزایش تاب‌آوری حوزه لجستیک در آتی، به مدیران و سیاست‌گذاران برای تصمیم‌گیری صحیح راهبردی و در نتیجه دست‌یابی به اهداف توسعه پایدار کمک کند.