تأثیر ۸ هفته تمرینات مقاومتی با وزن بدن و مصرف مکمل پروپولیس بر سطوح سرمی میوستاتین و فولیستاتین در زنان غیرورزشکار

Abstract

زمینه و هدف: میوستاتین و فولیستاتین از جمله عوامل مؤثر در تنظیم توده عضلانی هستند که تغییر در سطوح آن‌ها می‌تواند نقش مهمی در بهبود عملکرد عضلانی ایفا کند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر ۸ هفته تمرینات مقاومتی با وزن بدن همراه با مصرف مکمل پروپولیس بر سطوح سرمی میوستاتین و فولیستاتین در زنان غیرورزشکار انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی، ۳۲ زن غیرورزشکار با میانگین سنی ۱.۲۸± ۲۶.۷۱ سال به‌طور تصادفی به چهار گروه مساوی شامل دارونما، مکمل، تمرین، و تمرین+مکمل (هر گروه ۸ نفر) تقسیم شدند. تمرینات مقاومتی به‌مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به‌مدت ۵۰ دقیقه انجام گرفت. مکمل پروپولیس به میزان ۹۰۰ میلی‌گرم در روز همراه با وعده‌های ناهار و شام مصرف شد. شاخص توده بدن، و همچنین سطوح سرمی میوستاتین و فولیستاتین پیش و پس از مداخله با روش استاندارد در شرایط کنترل‌شده آزمایشگاهی و با استفاده از کیت‌های الایزا اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: آزمون تی زوجی نشان داد که سطوح میوستاتین و فولیستاتین در گروه‌های تمرین و تمرین+مکمل پس از مداخله تغییر معناداری داشتند (0/05>P). از نظر درصد تغییر، گروه تمرین+مکمل بیشترین کاهش در سطح میوستاتین (14/04درصد) و بیشترین افزایش در سطح فولیستاتین (23/61 درصد) را نسبت به سایر گروه‌ها نشان داد. تحلیل کوواریانس نیز تفاوت معناداری بین گروه‌ها در سطوح میوستاتین(0/001=P=12/20 ،F) و فولیستاتین (0/001=P=2/39 ،F) نشان داد. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد تمرینات مقاومتی همراه با مصرف مکمل پروپولیس می‌تواند با کاهش سطح میوستاتین و افزایش سطح فولیستاتین، در بهبود وضعیت عضلانی زنان غیرورزشکار مؤثر واقع شود.