تأثیر تمرین مقاومتی بر محتوای پروتئین‌های مرتبط با استرس شبکۀ آندوپلاسمی و پاسخ پروتئین بازنشده در بطن چپ قلب موش‌های صحرایی دیابتی نوع دو

Abstract

مقدمه: استرس شبکه آندوپلاسیمیک منجر به پاسخ پروتئین بازنشده یا تانخورده می‌شود که پروتئین‌های ATF4 و CHOP نقش‌های بسیار مهمی در این مسیر سیگنالینگ دارند؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تأثیر تمرین مقاومتی بر محتوای پروتئین‌های ATF4 و CHOP در بطن چپ قلب موش‌های صحرایی دیابتی نوع دو است. روش‌ها: در این مطالعۀ تجربی، 12 سر رت نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ‌‌داولی انتخاب و وزن‌ آنها بعد از چهار هفته به میانگین 20±280 گرم رسید. دیابت نوع دو از طریق تزریق محلول‌های نیکوتین‌آمید (mg/kg 110) و استرپتوزوتوسین (mg/kg 60) القاء شد. رت‌ها به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین مقاومتی و کنترل دیابتی تقسیم شدند؛ تمرین مقاومتی شامل 8 هفته و هفته‌ای 3 جلسه بالارفتن از یک نردبان عمودی با شیب 85 درجه به طول یک متر با 26 پله و 2 سانتی‌متر فضای بین هر پله بود. برای تجزیه‌‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون‌ t-مستقل در نرم‌افزار‌های SPSS نسخۀ 29 و گراف‌پد پریسم نسخۀ 3/2/10 استفاده‏ شد. سطح معناداری 05/0P≤ در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: محتوای پروتئین‌های ATF4 و CHOP به‌دنبال 8 هفته تمرین مقاومتی، تغییر معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل در بطن چپ قلب نشان داد (001/0 P=). نتیجه‌گیری: افزایش پروتئین‌های ATF4 و CHOP می‌تواند منجر به افزایش مرگ سلولی کاردمیوست‌ها در بطن چپ قلب آزمودنی‌های دیابتی نوع دو از طریق افزایش استرس شبکۀ آندوپلاسمی و شروع پاسخ پروتئین بازنشده یا تانخورده شود.