بررسی ارتباط سطوح سرمی GLP-1 با هورمون‌های مرتبط به تیروئید و برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک پس از یک دوره تمرین‌های کلیستنیکس در کودکان دیابتی

Abstract

مقدمه: بررسی‌های بالینی نشان می‌دهد که دیابت به‌عنوان یک اختلال متابولیکی می‌تواند کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تأثیر قرار دهد و فعالیت بدنی ممکن است یک ابزار درمانی مؤثر در این افراد باشد. در این پژوهش ارتباط سطوح سرمی GLP-1 با هورمون‌های تیروکسین، TSH، انسولین، گلوکز، HbA1c، VO2max و برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک به‌دنبال هشت هفته تمرین‌های کلیستنیکس بررسی شد. روش‌‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی 14 کودک غیرفعال مبتلابه دیابت نوع یک با میانگین سنی28/1±42/12 سال به‌طور غیر تصادفی انتخاب شدند و به‌مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) تمرین‌های کلیستنیکس را انجام دادند. اندازه‌گیری‌های فیزیولوژیکی و نمونه‌گیری خون 48 ساعت قبل و پس از دورۀ تمرینی انجام شد. برای بررسی ارتباط از آزمون همبستگی پیرسن و برای اندازه‌گیری تغییرات درون‌گروهی از آزمون تی زوجی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان ‌دهندۀ وجود ارتباط مثبت و معنادار میان GLP-1 و انسولین قبل (703/0 r=، 005/0 P=) و پس از مداخلۀ تمرینی (668/0 r=، 009/0 P=) بود. همچنین ارتباط معکوس و معنادار میان سطوح GLP-1 و WC قبل (633/0 r=، 019/0 P=) و پس از تمرین (575/0 r=، 043/0 P=) و میان GLP-1 و درصد چربی بدن پس از تمرین (676/0 r=، 007/0 P=) دیده شد. در نتایج مربوط به تغییرات درون‌گروهی نیز افزایش معنادار GLP-1، انسولین، VO2max و کاهش معنادار WC به دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تمرین‌های کلیستنیکس می‌تواند در کاهش آثار منفی ناشی از بیماری دیابت نوع یک و افزایش سلامتی کودکان دیابتی مؤثر باشد.