بررسی ارتباط بین شغل و پارگی شبکیه در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های چشم پزشکی مشهد، ایران

Abstract

خلاصه هدف: جداشدگی شبکیه یک بیماری جدی چشم است که نیاز به توجه فوری دارد. در حالی که این یک اختلال مرتبط با کار نیست، تحقیقات نشان می دهد که خطر جدا شدن شبکیه ممکن است بسته به شغل فرد متفاوت باشد. هدف این مطالعه شناسایی عواملی است که ممکن است در بروز پارگی شبکیه در رده های شغلی مختلف موثر باشد. روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی، گروه مورد شامل کلیه کارکنان مرد مبتلا به پارگی شبکیه چشم بود که تحت اقدامات تشخیصی قرار گرفتند (50 نفر). گروه کنترل از بین سایر بیماران کلینیک چشم پزشکی با تشخیص های مختلف (به استثنای جداشدگی شبکیه) به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند (50 نفر). اطلاعات دموگرافیک، سابقه پزشکی، بیماری های چشمی و سابقه شغلی افراد مورد مطالعه در یک چک لیست ساده ثبت شد. یافته ها: شایع ترین مشاغل گروه مورد شامل اداری (30%)، کشاورزی- دامداری (22%)، خدمات (18%)، ساختمان (18%) و صنعتی (12%) بود. شایعترین مشاغل گروه کنترل خدمات (32.0%)، کشاورزی- دامپروری (30%)، ساختمان (16%)، اداری (12%) و صنعت (10%) بود. استرس بالا و راه رفتن و ایستادن طولانی مدت در گروه مورد نسبت به گروه کنترل بیشتر بود (به ترتیب P<0.001 و P=0.031) بر اساس ویژگی های شغلی. گروه کنترل نیز نسبت به گروه مورد، اشیاء بیشتری را در محل کار هل دادند (027/0=P). نتیجه‌گیری: دسته‌های شغلی مختلف می‌توانند در بروز پارگی شبکیه مؤثر باشند. عواملی مانند استرس شغلی بالا و راه رفتن و ایستادن طولانی مدت و لرزش دست و بازو به عنوان عوامل موثر در جداشدگی شبکیه در این مطالعه شناسایی شدند. از سوی دیگر، بلند کردن اجسام سنگین در محل کار، بر جداشدگی شبکیه تأثیری نداشت.