بررسی مصرف منطقی داروی تیکوپلا‌نین در بخش‌های بستری بیمارستان‌های آموزشی شهر بیرجند در سال 1402-1401

Abstract

زمینه و هدف: استفاده نادرست و بیش‌از‌اندازه از آنتی‌بیوتیک‌ها باعث گسترش روزافزون مقاومت دارویی شده، به‌طوری که امروزه مصرف غیرمنطقی آنتی‌بیوتیک‌ها یکی از دلایل مهم افزایش ناخوشی و مرگ‌ومیر و ازدیاد هزینه‌های مراقبت از بیماران است. به همین منظور بر آن شدیم که الگوی مصرف تیکوپلانین را در بیماران بستری در بیمارستان‌های آموزشی بیرجند در سال 1401 و 1402 بررسی کنیم. روش تحقیق: این مطالعه مقطعی توصیفی مبتنی بر اطلاعات بیمارستانی بر روی تمامی بیماران بستری در بخش‌های بیمارستان‌های آموزشی ولی‌عصر (عج)، امام رضا (ع) و رازی در سال 1401 و 1402 که داروی تیکوپلانین برای ایشان تجویز شده بود انجام شد. در این مطالعه تمامی اطلاعات مورد نیاز بیماران بر اساس اهداف مطالعه و همچنین پروتکل‌های جهانی IDSA، ASHPدر اکسل ثبت شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 نتایج توصیفی ارائه گردید. یافته‌ها: در این مطالعه 73 بیمار با میانگین سنی 90/17 ± 26/64 سال وارد شدند و 37 نفر(51%) زن بودند. شایع‌ترین شرایط بالینی منجر به تزریق تیکوپلانین به‌ترتیب پنومونی (73%) و سپسیس (9/32%) بودند. براساس نتایج، 7/87% از موارد درمان با تیکوپلانین براساس نتیجه تست آنتی‌بیوگرام بود و تنها در 9 بیمار (3/12%) درمان با تیکوپلانین به‌صورت تجربی آغاز شده بود. در 1۱% از موارد دوز بارگیری تیکوپلانین، با مقدار صحیح برای بیمار گذاشته شده بود. هم‌چنین دوز نگه‌دارنده نیز در 54 بیمار (۷۴%) با دوز صحیح برای بیمار گذاشته شده بود. عوارض دارویی تیکوپلانین در 12 بیمار (4/16%) مشاهده گردید. این مطالعه نشان داد 67 بیمار (8/91%) در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) بستری بودند. مطابق چک‌لیست محقق‌ساخته فقط در 4 نفر (4/5%) تمام موارد مطابق پروتکل رعایت شده بود. نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از عدم تناسب لازم الگوهای تجویز منطقی تیکوپلانین در بیمارستان‌های مورد مطالعه با گایدلاین‌ها و استانداردهای موجود در این خصوص می‌باشد.