شیوع تداخلات دارویی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به صرع مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی بیرجند

Abstract

زمینه و هدف: صرع شایع­ترین­ اختلال عصبی مزمن است که تقریباً 80% افرادی که از صرع رنج می‌برند از کشورهای در حال توسعه هستند. به دلیل اهمیت تداخلات دارویی داروهای ضد‌صرع، این مطالعه به منظور تعیین شیوع تداخلات دارویی میان داروهای ضد‌صرع و سایر داروهای مصرفی و عوامل مرتبط انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 300 بیمار مبتلا به صرع مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی بیرجند طی سال 1399 مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران دریافت‌کننده حداقل دو دارو وارد مطالعه شدند. تداخلات داروهای مصرفی در نرم‌افزار lexicomp® مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS19 وارد شد. از آزمون کای دو و تست فیشر و رگرسیون لجستیک برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در این مطالعه 154نفر (51%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 20/16±12/45 سال بود که 220 نفر (3/73 %) تداخل دارویی داشته و 111 نفر (5/50%) پلی‌فارماسی داشتند. 1147 دارو تجویز و 939 تداخل دارویی گزارش شد که680 مورد (4/72 %) آن تداخل نوع C متوسط، 94 (10 %) مورد D ماژور، 97 (3/10 %) مورد C ماژور، 45 (8/4 %) مورد D متوسط و 23 مورد (4/2%) B خفیف بودند. متغیرهای شغل، نوع صرع، سابقه پزشکی، سطح تحصیلات و سن بر تداخلات دارویی بیماران مؤثر بودند. نتیجه‌گیری: این مطالعه اهمیت آگاهی از تداخلات دارویی در بیماران مبتلا به صرع را نشان می‌دهد. همچنین حضور داروساز بالینی در پیشگیری از بروز چنین تداخلاتی در بیماران بستری می‌تواند مؤثر باشد.