مقایسه دو داروی روپیواکایین و بوپیواکایین بر میزان تغییرات همودینامیک در بیماران تحت عمل جراحی نفرولیتوتریپسی با بی حسی اسپاینال

Abstract

مقدمه: در بی‌حسی نخاعی بی‌دردی پس از عمل و همچنین بی‌دردی و بی‌حرکتی حین اعمال جراحی یکی از مسایلی بسیار مهم می‌باشد که بر نتیجه جراحی و رضایتمندی جراح تاثیر بسزایی دارد. لذا، هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر روپیواکایین و بوپیواکایین بر میزان تغییرات همودینامیک در بیماران تحت عمل جراحی نفرولیتوتریپسی با بی‌حسی اسپاینال، می‌باشد. روش: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده دو سویه کور می‌باشد. در این مطالعه 93 نفر از بیماران تحت عمل جراحی نفرولیتوتریپسی با کلاس بیهوشی I و II وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه بوپیواکایین و روپیواکایین تقسیم شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این مطالعه شامل چک لیست حاوی اطلاعات: سن، جنسیت، فشار خون سیستول، دیاستول، ضربان قلب و میزان درصد اشباع اکسیژن خون شریانی می‌باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و آمارهای توصیفی و آزمون‌های آماری استنباطی در سطح معنی داری P<0.05 صورت‌گرفت. یافته‎ها: نتایج مطالعه حاضر نشان‌داد که گروه‌های بوپیواکایین و روپیواکایین از لحاظ جنسیت همسان بودند. نتایج آزمون آماری تی تست نشان‌داد که بین گروه‌های بوپیواکایین و روپیواکایین از لحاظ فشارخون سیستول و دیاستول، تنگی نفس تفاوت آماری معنی‌داری وجودنداشت. بین گروه‌های بوپیواکایین و روپیواکایین از لحاظ ضربان قلب در زمان‌ ده دقیقه تفاوت معنی‌دار وجودداشت (P=0.038)، ولی در زمان‌های دیگر بین دو گروه تفاوت معنی‌دار وجودنداشت. میانگین ضربان قلب در زمان‌ ده دقیقه، در گروه روپیواکایین بالاتر از گروه‌ بوپیواکایین مشاهده‌شد. نتیجه‎گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن بود که بین دو گروه روپیواکایین و بوپیواکایین بر میزان تغییرات همودینامیک در بیماران تحت عمل جراحی نفرولیتوتریپسی با بی‌حسی اسپاینال تفاوت آماری معنی‌داری وجودندارد. پیشنهاد می‌شود مطالعات آتی با حجم نمونه بالاتر و با دوزهای بالاتر انجام شود.