مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر شفقت‌ورزی خودبهشیارانه و گروه‌درمانی راه‌حل محور کوتاه‌مدت بر تحمل ابهام دانشجویان دختر
نوع مدرک
Textپژوهشي اصیل
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: تحمل ابهام یکی از موضوعات مهم در حوزه سلامت روان است. دانشجویان با تحمل ابهام بالاتر عملکرد تحصیلی بالاتری دارند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی‌بر شفقت‌ورزی خودبهشیارانه و گروه‌درمانی راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت بر تحمل ابهام دانشجویان دختر بود.
روش: این پژوهش شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دختر با دو ترم سابقه دانشجویی شهر سبزوار که در یکی از سه دانشگاه حکیم سبزواری، دانشگاه آزاد و دانشگاه پیام‌نور این شهر دانشجو بودند تشکیل‌دادند و در سه گروه آزمایش گروه‌درمانی مبتنی‌بر شفقت‌ورزی خودبهشیارانه، آزمایش گروه‌درمانی راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و گروه کنترل قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه تحمل ابهام مک لین (2009) بود و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 27 و از روش آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر) استفاده‌شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان‌داد که تفاوتی بین اثربخشی درمان راه‌حل‌محور با درمان شفقت‌ورزی خودبهشیارانه در عدم تحمل ابهام دانشجویان وجودندارد. هرچند می‌توان گفت که اثربخشی درمان راه‌حل‌محور از نظر اندازه اثر بالاتر از درمان شفقت‌ورزی خودبهشیارانه است.
نتیجهگیری: باتوجه‌به عدم اثربخشی دو گروه‌درمانی راه‌حل‌محور و درمان شفقت‌ورزی خودبهشیارانه، پیشنهادمی‌شود تحقیقات بیشتری در زمینه اثربخشی این دو درمان در خارج از دوره همه‌گیری کووید_19 انجام‌شود.
کلید واژگان
درمان راه حل محورشفقت به خود
ذهن آگاهی
تحمل ابهام
روانشناسی بالینی
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2023-09-011402-06-10
ناشر
دانشکده علوم پزشکی نیشابورسازمان پدید آورنده
گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایرانگروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
شاپا
2383-32032476-2768
