مقایسه اثر ضدمیکروبی حلالهای آبی والکلی گیاه آنغوزه (Frula assafoetida) تحت شرایط In-vitro

Abstract

مقدمه: در سال­های اخیر، با افزایش مشکلات زیست‌محیطی و همچنین مقاومت میکروبی در برابر آنتی‌بیوتیک­ها، تلاش­ها جهت گسترش و توسعه ترکیبات زیست‌فعال با قابلیت ضدمیکروبی شدیداً افزایش‌یافته است. عصاره­های گیاهی به عنوان منابع بالقوه از این ترکیبات زیستی از اهمیت فراوانی برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه فعالیت ضدمیکروبی عصاره آبی و الکلی صمغ آنغوزه در شرایط آزمایشگاهی می‌باشد. روش: در این مطالعه تجربی، فعالیت ضدباکتریایی عصاره­های آبی و متانولی آنغوزه به روش انتشار دیسک مورد ارزیابی قرارگرفت. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره­ها بررسی‌شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 25 انجام شد. یافته‎ها: نتایج نشان‌داد عصاره آبی در مقایسه با عصاره متانولی فعالیت ضدمیکروبی بالاتری را داشته است، به‌گونه­ای که کمترین مقدار MIC و MBC به ترتیب در غلظت­های 77/0 و 55/1 میلی­گرم بر میلی ­لیتر، برای عصاره آبی و علیه باکتری باسیلوس سوبتیلیس مشاهده‌شد. نتیجه‎گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نوع حلال و روش عصاره‌گیری تأثیر بسزایی در اثرات ضد باکتریایی ترکیبات زیست‌فعال دارد. عصاره­های مختلف آنغوزه با داشتن فعالیت ضدباکتریایی مناسب علیه باکتری­ها به‌ویژه باکتری‌های گرم‌مثبت، می­توانند به‌عنوان یک منبع امیدبخش در فرآورده­ های بهداشتی و درمانی استفاده‌شوند.