تحلیل ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی در دانشجویان دندانپزشکی: مقایسه روش‌ ارزیابی کارهای تکراری اندام فوقانی و روش ارزیابی فردی

Abstract

انتخاب روش مناسب برای ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی در محیط های کاری می تواند برای شناسایی عوامل خطر و پیشگیری از آنها مفید باشد. دندانپزشکان به دلیل شرایط کاری خاص خود مانند نشستن طولانی مدت در معرض خطر هستند. مطالعه ای که بر روی 38 دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با کاربرگ ارزیابی کارهای تکراری اندام فوقانی و ارزیابی فردی انجام شد، نتایج نشان داد که میزان خطر در روش ارزیابی فردی بالا و در روش ارزیابی کارهای تکراری اندام فوقانی در هر دو سمت راست و چپ بدن متوسط و سطح توافق بین دو روش با استفاده از ضریب کاپا در سمت راست (0/25) و سمت چپ بدن ضعیف به دست بود( 0/12 ). بنابراین توصیه می شود برای ارزیابی ناراحتی در دندانپزشکان، با توجه به نوع فعالیت های انجام شده، هدف مطالعه و عوامل موثر بر انجام وظایف، روش مناسب انتخاب شود. به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید: Feyzi V, Komeili K, Mohammadjani Kumeleh SH, Vahedi H, Izadi N, Salehi Sahlabadi A. Analysis of the Assessment of Musculoskeletal Disorders in Dental Students: Comparison of Assessment of Repetitive Tasks of the Upper Limbs and Evaluation Del Riesgo Individual. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat .2023;11(4):301-305.