بررسی تاثیر به‌کارگیری مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به اندومتریوز: یک مطالعه نیمه‌تجربی

Abstract

سابقه و هدف: شیوع نسبتا بالای اندومتریوز در زنان سنین باروری و تاثیر منفی آن بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی، به‌کارگیری مداخله‌ای متناسب با شرایط آنان را ایجاب می‌کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر به‌کارگیری مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به اندومتریوز انجام شده است. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه نیمه‌تجربی غیر موازی از دی‌ماه 1401 تا شهریورماه 1402 بر روی 60 نفر (در هر گروه 30 نفر) از زنان مبتلا به اندومتریوز با نمونه‌گیری در دسترس در کلینیک ابن سینای تهران انجام شد. برای گروه مداخله، مدل مراقبت پیگیر در 4 مرحله و به مدت سه ماه اجرا شد. پرسش‌نامه کیفیت زندگی 30- EHP قبل، دو و سه ماه بعد از اتمام مداخله تکمیل شد. داده‌ها با استفاده نسخه 16 نرم‌افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های کای دو، تی مستقل و آنالیز واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر) تجزیه ‌و‌ تحلیل شده‌اند. یافته‌ها: میانگین نمرات ابعاد درد، میزان کنترل، عاطفی، حمایت اجتماعی، خویشتن‌بینی، شغل، مقاربت، کارایی درمان‌های موجود و ادراک ناباروری در اندازه‌گیری‌های قبل، دو ماه و سه ماه بعد از مداخله در دو گروه اختلاف آماری معناداری داشته است ( 05/0>P). درباره ابعاد رابطه با کودک (085/0=P) و توجه پزشکی (271/0=P) اختلاف آماری معنادار مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: مدل مراقبت پیگیر به جز ابعاد رابطه با کودک و توجه پزشکی باعث ارتقای سایر ابعاد کیفیت زندگی زنان مبتلا به اندومتریوز شده است. پیشنهاد می‌شود در کنار مدل مراقبت پیگیر از سایر مداخلات برای بهبود رابطه با کودک و توجه پزشکی استفاده شود.