نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزینلی, نرجسfa_IR
dc.contributor.authorاکبری, محمدfa_IR
dc.contributor.authorقزلباش, سیماfa_IR
dc.date.accessioned1404-02-11T06:11:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-05-01T06:11:27Z
dc.date.available1404-02-11T06:11:27Zfa_IR
dc.date.available2025-05-01T06:11:27Z
dc.date.issued2025-02-01en_US
dc.date.issued1403-11-13fa_IR
dc.identifier.citationزینلی, نرجس, اکبری, محمد, قزلباش, سیما. (1403). تأثیر یک برنامه ارتقای مهارت مثبت‌نگری بر امید به زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 33(1), 24-34. doi: 10.32592/ajnmc.33.1.24fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32592/ajnmc.33.1.24
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2900-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1157196
dc.description.abstractسابقه و هدف بیماری نارسایی مزمن قلبی و پیامدهای جسمانی و روانی ناشی از آن سبب کاهش امید به زندگی بین بیماران مبتلا می‌شود؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر یک برنامه ارتقای مهارت مثبت‌نگری بر امید به زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی انجام شده است. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده؛ 72 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن قلبی بستری در بخش‌ داخلی C مرکز درمانی چمران شهر اصفهان با روش نمونه‌گیری تصادفی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در دو گروه آزمون (36 نفر) و کنترل (36 نفر) ارزیابی شده‌اند. برنامه ارتقای مهارت مثبت‌نگری در طول ۶ جلسه انجام شده است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مقیاس امید به زندگی اسنایدر (SHS) بوده که این پرسش‌نامه در سه مرحله، قبل، بلافاصله و یک ماه پس از انجام مداخله توسط بیماران پاسخ داده شده‌اند. داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آزمون آماری توصیفی، آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آنالیز واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شده‌اند. سطح معناداری در این مطالعه 05/0 >P در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: بر طبق نتایج حاصل از این مطالعه میانگین نمره امید به زندگی و ابعاد آن درگروه مداخله در مرحله بلافاصله بعد و یک ماه پس از مداخله به نسبت قبل از مداخله افزایش معناداری نشان داده است (001/0>P)؛ در حالی‌ که در گروه کنترل میانگین نمره امید به زندگی و ابعاد آن در زمان‌های بیان‌شده تفاوت آماری معناداری به دست نداده است (05/0 <P). نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر برنامه ارتقای مهارت مثبت‌نگری بر افزایش امید به زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی، کاربرد این مداخله برای بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی توسط پرستاران شاغل در مراکز توصیه می‌شود.fa_IR
dc.format.extent1073
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32592/ajnmc.33.1.24
dc.subjectآموزشfa_IR
dc.subjectروان‌شناسی مثبت‌fa_IR
dc.subjectامید به زندگیfa_IR
dc.subjectنارسایی قلبیfa_IR
dc.subjectکارآزمایی بالینیfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتأثیر یک برنامه ارتقای مهارت مثبت‌نگری بر امید به زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume33
dc.citation.issue1
dc.citation.spage24
dc.citation.epage34


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد