بررسی علل سقط قانونی در زنان مراجعه‌کننده به بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) زابل

Abstract

زمینه و هدف: سقط جنین ختم بارداری پیش از هفته بیستم بارداری می‌باشد که ممکن است خود‌به‌خودی یا القا شده باشد. به‌طورکلی سقط درمانی به‌عنوان ختم حاملگی پیش از هفته بیستم بارداری به‌منظور حفظ جان مادر و جلوگیری از نقص مادرزادی تعریف شده است. هدف از این پژوهش بررسی علل سقط قانونی در زنان مراجعه‌کننده به بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) در شهرستان زابل است. روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش توصیفی-مقطعی است. جامعه مورد‌بررسی شامل زنانی بود که در تاریخ یک فروردین تا یک مهر 1401، در بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) زابل سقط قانونی انجام داده بودند. پژوهشگران اطلاعات لازم شامل، اطلاعات دموگرافیک، مامایی و بیماری مادر، اختلالات جنینی، نتایج آزمایشات، غربالگری‌های صورت گرفته سونوگرافی، نتیجه پاتولوژی بیماران و سایر شرایطی که منجر به صدور مجوز سقط شده بود را جمع‌آوری کردند. یافته‌ها: در بازه زمانی مشخص شده 100 پرونده سقط موجود بود که مورد بررسی قرار گرفت و تعداد 78 نفر (78%) از این سقط‌ها علت مادری و 22% آنها علل جنینی داشت. بیشترین علل مادری سقط مشکلات قلبی عروقی (7%) و سن مادران بود. همچنین بیشترین علل جنینی علل مغزی نخاعی (23%) بود. مادرانی که سقط با منشا مادری داشتند به‌طور معناداری مسن‌تر از مادران با سقط با منشا جنینی بودند (009/0P=). نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که در منطقه سیستان، بیشترین موارد سقط قانونی مربوط به ‌دلایل جنینی و سن مادران بوده است.