ارزیابی نانوحامل هیبریدی پلاسمونیک و ترکیبات ضد سرطانی خیار دریایی در درمان سرطان

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: خیارهای دریایی متعلق به شاخه‌ی خارپوستان هستند. خیارهای دریایی قابل‌استفاده در صنایع شیلات، غذایی، دارویی و پزشکی می‌باشند. از سوی دیگر استفاده از نانوذرات فلزی در سیستم تحویل دارو (نانودارو)، چند سالی است که به نوآوری فرم‌های دوز با بهبود اثرات درمانی و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی کمک می‌کند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه‌ی فعالیت سمیت سلولی عصاره‌ی الکلی خیار دریایی گونه Holothuria leocuspilota بر اساس ترکیبات موجود در آن و استفاده از نانوحامل هیبریدی پلاسمونیک در دوزهای مختلف برای درمان سرطان روده‌ی بزرگ است.

مواد و روش کار: این تحقیق به شکل Invitro انجام گرفت. نمونه‌های Holothuria leocuspilota در سال ۱۳۹۷ از منطقه جزر و مدی جزیره‌ی لارک جمع‌آوری و به ظروف پلاستیکی حاوی آب دریا منتقل شد و بعد از شناسایی به‌منظور اثرات ضد سرطانی عصاره‌ی استخراجی حاصل از حلال متانول و نانوذره طلا (خریداری‌شده از شرکت نانو مبنای ایرانیان) بر روی رده‌ی سلولی سرطانی روده‌ی بزرگ (HCT116)، با استفاده از روش MTT مطالعه شد. برای آنالیز آماری از فن آنالیز واریانس یک‌طرفه استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج تأثیر سمیت عصاره‌ها در سه زمان 24 و 48 و 72 ساعت حاکی از وابستگی سمیت به افزایش غلظت عصاره و نانوذره و همچنین افزایش بازه زمانی بود. بطوریکه بهترین نتیجه باگذشت 72 ساعت، با غلظت 500 میکروگرم از عصاره و 9 نانوگرم از نانوذره، به دست آمد. مقدار IC50 گزارش شده در این بازه 125 میکروگرم بر میلی‌لیتر بود.

بحث و نتیجه‌گیری: به دلیل اثربخشی قابل‌ملاحظه‌ی سمیت سلولی عصاره‌ی متانولی بر روی رده‌ی سلول سرطانی، ترکیبات این‌گونه می‌توانند پس از تخلیص به‌عنوان کاندیدای مناسبی جهت تولید داروی ضد سرطان استفاده گردند. همچنین می‌توان از نانوحامل هیبریدی پلاسمونیک که به دلیل خصوصیات قابل‌توجهی در امر از بین بردن سلول‌های سرطانی نقش بسزایی داشته، به‌طور گسترده از آن‌ها در صنعت پزشکی و داروئی بهره‌مند شد.