پیش‌بینی اضطراب اجتماعی و آمادگی روانی بدمینتون بازان ماهر به وسیله آمادگی جسمانی

Abstract

هدف: پژوهش حاضر سعی دارد نقش پیش‌بینی کنندگی ویژگیهای آمادگی جسمانی بر اضطراب را مورد بررسی قرار دهد. روش‌شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی می‌باشد. شرکت کننده‌گان پژوهش حاضر به دلیل محدودیت‌های موجود (کم بودن ورزشکاران ماهر)، 20ورزشکار زن و مرد( استان آذربایجان شرقی که عضو تیم ملی و شرکت کننده‌گان لیگ کشوری) با محدوده سنی 15تا 20 سال انتخاب شدند و از تست رست و پرش سارجنت جهت اندازه گیری توان بی هوازی، تعادل باس جهت اندازه گیری تعادل پویا، پرسش نامه آمادگی روانی(SAST-psgch)) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی (SAQ) استفاده شده است. جهت بررسی داده‌ها از روش آماری همبستگی پییرسون و رگرسیون به روش اینتر استفاده شده است. یافته‌ها: پس از بررسی داده‌ها نتایج نشان داد که بین آمادگی روانی و متغیرهای آمادگی جسمانی همبستگی خوبی برقرار بود و با توجه به بالا بودن مقادیر بتا و تی و پایین بودن سطح معنی‌داری آمادگی جسمانی نقش پیش‌بینی کنندگی بالایی در آمادگی روانی دارد، اما بین فاکتورهای آمادگی جسمانی و اضطراب اجتماعی ارتباط ضعیف و غیر معنی-داری وجود دارد. می‌توان نتیجه گرفت آمادگی جسمانی تاثیر بسیاری بر حالتهای روانی ورزشکاران دارد و این ویژگیها را تحت تاثیر خود قرار میدهد در نتیجه مواردی مانند اعتماد ‌به نفس، تمرکز، تصویر سازی ذهنی که زیر مجموعه آمادگی روانی می‌باشد تحت تاثیر قرار می‌گیرد و باعث تقویت این متغیرها در ورزشکاران حرفه‌ای می‌گردد، همچنین ورزشکاران حرفه‌ای به دلیل حضور طولانی مدت در میادین ورزشی و تجربیات بالا در زمینه موقعیت‌های اجتماعی از اضطراب اجتماعی پایینی برخوردار هستند.