اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید قبل و بعد از تعلیق اندام تحتانی بر بیان ژن‌های مایوستاتین و گیرنده اکتیوین نوع IIB در عضله اسکلتی موش‌های نر ویستار

Abstract

زمینه و اهداف: تمرینات ورزشی به‌عنوان ابزاری برای کنترل آتروفی عضلانی استفاده می‌شوند. هدف این پژوهش، بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید (HIIT) قبل و بعد از تعلیق اندام تحتانی بر بیان ژن‌های مایوستاتین (MSTN) و گیرنده اکتیوین نوع IIB (ActRIIB) در عضله اسکلتی موش‌های نر ویستار بود. روش بررسی: تعداد ۳۲ سر موش صحرایی نر (چهار تا شش ماه) به‌طور تصادفی به چهار گروه هشت‌تایی (گروه (۱): کنترل؛ گروه (۲): تمرین-تعلیق-بازتمرین؛ گروه (۳): بی‌تمرین-تعلیق-بازتمرین؛ و گروه (۴): تمرین-تعلیق-بی‌تمرین) تقسیم شدند. طول مدت HIIT پنج هفته و طول مدت پروتکل تعلیق دو هفته بود. بیان ژن‌ها با استفاده از RT-PCR اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: : در بیان ژن‌های MSTN و ACTRIIB عضله نعلی گروه (2) نسبت به سایر گروه‌ها کاهش معنی‌داری مشاهده شد (0.05>p). در بیان ژن MSTN عضله بازکننده طویل انگشتان گروه‌های تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری وجود داشت (0.05>p). این اثر در گروه (2) نسبت به دیگر گروه‌ها بیشتر بود. کاهش معنی‌داری در بیان ژن ACTRIIB عضله بازکننده طویل انگشتان گروه (2) نسبت به سایر گروه‌ها مشاهده شد (0.05>p). در بیان ژن ACTRIIB عضله بازکننده طویل انگشتان گروه (3) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری وجود داشت (0.05>p). نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان از اثربخشی بیشتر تمرین-بازتمرینی (به روش HIIT) در مهار آتروفی عضلانی ناشی از تعلیق اندام تحتانی دارد. این یافته‌ها از مدل تمرینی HIIT به عنوان یک روش درمانی بسیار کارآمد در جهت پیشگیری و مهار آتروفی ناشی از بی‌حرکتی اندام در عضله اسکلتی مدل حیوانی حمایت می‌کند.