تأثیر‌ استفاده طولانی مدت از تلفن همراه هوشمند بر نیمرخ ساختاری نیمه فوقانی بدن و کیفیت زندگی

Abstract

زمینه و اهداف: با توجه به فراگیر شدن روز افزون تلفن همراه هوشمند می‌توان آن را مسئله مهم در ابعاد زندگی بررسی کرد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر‌ استفاده طولانی مدت از تلفن همراه هوشمند بر نیمرخ ساختاری نیمه فوقانی بدن و کیفیت زندگی بود. روش بررسی: در این پژوهش علّی-مقایسه‌ای تعداد ۹۰ دختر و پسر با دامنه سنی ۱۸ تا ۳۰ سال از شهر میاندوآب به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه، به دو گروه ۴۵ نفری کاربر بلندمدت و کاربر کوتاه مدت تقسیم‌بندی شدند. میزان سر به جلو، شانه گرد، کج گردنی و شانه نابرابر توسط روش عکس برداری، مقدار انحنای کایفوز و لوردوز به وسیله خط کش منعطف و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه SF-۳۶ ارزیابی شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میزان ناهنجاری‌های سر به جلو، شانه به جلو و کایفوز در بین کاربران بلند مدت و کوتاه مدت تفاوت معناداری وجود داشت (۰.۰۵ > p). اما بین مؤلفه‌های کج گردنی، شانه نابرابر، لوردوز و کیفیت زندگی در دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می‌شود تا کاربران بلند مدت تلفن همراه به منظور پیشگیری از ناهنجاری‌های اسکلتی - عضلانی از قبیل کایفوز، سر به جلو و شانه به جلو از تلفن همراه خود در مدت زمان کمتری استفاده نموده و ملاحظات و تمرینات اصلاحی را به منظور پیشگیری از ناهنجاری‌ها در دستور کار قرار دهند.