بررسی توانایی آزمون‌های عملکرد حرکتی در پیش‌بینی فرتوتی و اختلالات مرتبط در مردان سالمند

Abstract

زمینه و اهداف: یکی از شایع‌‌ترین و مهمترین سندرم‌‌های مرتبط با سالمندی که نقش عمده‌‌ای در کیفیت زندگی و وضعیت سلامت سالمندان دارد، سندرم فرتوتی است. اگر چه ممکن است این سندرم به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری تلقی شود ولی در حقیقت قابل شناسایی، پیشگیری و درمان است. در پژوهش حاضر به بررسی توانایی آزمون‌های عملکرد حرکتی در پیش‌بینی فرتوتی و اختلالات مرتبط در مردان سالمند پرداخته شد. روش بررسی: از بین سالمندان مرد بالای ۶۵ سال شهر کرمان تعداد ۱۰۰ مرد سالمند به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه شاخص آسیب‌‌پذیری تیلبرگ (TFI) و پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی (IPAQ) توسط آزمودنی‌‌ها تکمیل شد و در ادامه آزمون‌‌های عملکرد حرکتی شامل زمان برخاستن و راه رفتن (TUG)، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو» و «آزمون لک‌لک» از آنها گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون شاپیرو ویلک و آزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد. همچنین حساسیت، ویژگی و نقطه برش آزمون‌ها تعیین شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که زمان آزمون TUG بیشتر از ‏۸.۵۰‏ ثانیه، امتیاز آزمون «نشستن و برخاستن» کمتر از ۱۰، امتیاز آزمون «جلو بازو» کمتر از ۱۴، زمان «آزمون لک‌لک» کمتر از ‏۱۵.۵۰‏ ثانیه و امتیاز IPAQ کمتر از ‏۳۲۰.۹۱‏ با استعداد ابتلا به فرتوتی در سالمندان مرد مرتبط است. نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده قابلیت آزمون‌‌های TUG، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو»، «آزمون لک‌لک» و IPAQ برای پیش‌‌بینی فرتوتی سالمندان مرد بود؛ بنابراین استفاده از این آزمون‌‌ها به عنوان ابزارهایی برای غربالگری فرتوتی این گروه پیشنهاد می‌شود.