تأثیر تمرینات تناوبی شدید بر بیان ژن ‎‌p53‌‎ و ‎‌p16‌‎ در بافت پانکراس موش سالمند تغذیه‌شده با غذای پرچرب

Abstract

زمینه و اهداف: تمرین ورزشی با افزایش مصرف انرژی و تعدیل برخی از فاکتورهای التهابی و استرس اکسیداتیو همراه است‎‏.‏‎ مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تأثیر تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن ‎‏p۵۳‏‎ و ‎‏p۱۶‏‎ در بافت پانکراس موش‌های سالمند تغذیه شده با غذای پرچرب انجام شد‎‏.‏‎ روش بررسی: در یک مطالعه تجربی با طرح پس‌آزمون، ‎‏۲۰‏‎ سر موش صحرایی نر ویستار ‎‏۵۲ ‏‎هفته‌ای به چهار گروه غذای نرمال، غذای نرمال‎‏+‏‎تمرین، غذای پرچرب و غذای پرچرب‎‏+‏‎تمرین تقسیم شدند‎‏.‏‎ گروه‌های تمرینی به مدت ‎‏۸‏‎ هفته، سه جلسه در هفته و در هر جلسه ‎‏۲۲‏‎ دقیقه دویدن بر روی تردمیل انجام دادند‎‏.‏‎ بیان ژن ‎‏p۵۳‏‎ و ‎‏p۱۶‏‎ پانکراس با ‎‏real‏‎-‎‏time‏‎ ‎‏PCR‏‎ اندازه‌گیری شد‎‏.‏‎ یافته‌ها: بین چهار گروه در بیان ژن ‎‏p۵۳‏‎ (‎‏۰.۰۰۰۱‏‎ ‎‏=‏‎ ‎‏p‏‎) و ‎‏p۱۶‏‎ (‎‏۰.۰۰۳‏‎ ‎‏=‏‎ ‎‏p‏‎) تفاوت معنی‌داری وجود داشت‎‏.‏‎ در ژن ‎‏p۵۳‏‎، تفاوت‌ها بین گروه غذای نرمال با گروه غذای پرچرب (‎‏۰.۰۰۱‏‎ ‎‏=‏‎ ‎‏p‏‎)، گروه غذای نرمال‎‏+‏‎تمرین هم با گروه غذای پرچرب‎‏+‏‎تمرین (‎‏۰.۰۱۳‏‎ ‎‏=‏‎ ‎‏p‏‎) و هم با گروه غذای پرچرب (‎‏۰.۰۰۰۱‏‎ ‎‏=‏‎ ‎‏p‏‎) مشاهده شد‎‏.‏‎ در ژن ‎‏p۱۶‏‎ بین گروه غذای پرچرب هم با گروه غذای نرمال (‎‏۰.۰۱۷‏‎ ‎‏=‏‎ ‎‏p‏‎) و هم با گروه غذای نرمال‎‏+‏‎تمرین (‎‏۰.۰۰۶‏‎ ‎‏=‏‎ ‎‏p‏‎) تفاوت معنی‌دار وجود داشت، به نحوی که تمرین باعث کاهش و غذای پرچرب باعث افزایش فاکتورهای مورد نظر گردیده بود‎‏.‏‎ نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید تأثیر مثبتی بر بیان فاکتورهای ‎‏p۵۳‏‎ و ‎‏p۱۶‏‎ در بافت پانکراس رت‌های سالمند تغذیه شده با غذای پرچرب دارد‎‏.‏‎ این نتایج ارتقاء سلامت بافت پانکراس و کاهش اثرات منفی غذای پرچرب را نشان می‌دهد‎‏.‏‎