مقایسه تأثیر یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی با و بدون تحریک الکتریکی جریان مستقیم (tDCS) بر تصمیم‌گیری و عملکرد تیراندازی با تپانچه

Abstract

زمینه و اهداف: آمادگی کامل رزم، مفهومی نوظهور در قرن بیست و یکم است که با یکپارچگی مؤلفه‌های ذهنی و بدنی محقق می‌شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی با و بدون تحریک الکتریکی جریان مستقیم (tDCS) بر تصمیم‌گیری و عملکرد تیراندازی با تپانچه در دانشجویان افسری انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. از دانشجویان افسری دانشگاه امام علی(ع)، ۳۶ نفر به عنوان نمونه به‌صورت تصادفی به ۳ گروه آمادگی جسمانی بدون tDCS (۱۲ نفر)، آمادگی جسمانی با tDCS (۱۲ نفر) و گروه شم (۱۲ نفر) تقسیم شدند. در مرحله پیش‌آزمون شرکت‌کنندگان به اجرای۱۰ شلیک با تپانچه و آزمون تصمیم‌گیری پرداختند و عملکرد آنها ثبت شد. دوره تمرینی و تحریک شامل ۱۰ جلسه بود. مرحله پس‌آزمون مشابه با پیش‌آزمون و با اختلاف ۲۴ ساعت از همدیگر صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. برای مقایسه زوجی گروه‌ها از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات آمادگی جسمانی همراه tDCS تأثیر معنی‌داری بر تصمیم‌گیری دارد (۰.۰۵>p) و همچنین تمرینات آمادگی جسمانی همراه با تحریک الکتریکی جریان مستقیم تأثیر معنی‌داری بر عملکرد و دقت تیراندازی دارد (۰.۰۵>p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می‌توان پیشنهاد کرد که tDCS به عنوان تکنیک و مکمل تمرینات آمادگی جسمانی برای افزایش عملکرد تیراندازی و عوامل شناختی-ادراکی همچون تصمیم‌گیری در برنامه‌های نظامی دانشجویان افسری مورد استفاده قرار گیرد.