ارزیابی اثرات سمیت و ضد رگ‌زایی کمپلکس بتاسیکلودکسترین بارگذاری شده با تیمول در سلول‌های سرطان پوست ملانوما (A2058)

Abstract

زمینه و هدف: در دارو رسانی، یکی از راه‌های پرکاربرد برای غلبه بر مشکلات بیودارویی موجود در چندین ماده دارویی فعال، مانند حلالیت ضعیف در آب، ناپایداری اولیه و فراهمی زیستی کم، تشکیل ترکیبات حاوی سیکلودکسترین­ها است. با توجه به اثرات ضد سرطانی تیمول، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر نانوذرات بارگذاری شده با تیمول در کمپلکس بتاسیکلودکسترین و تعیین اثرات ضد سرطانی آن در سلول‌های سرطان پوست ملانوما (A2058) از طریق بررسی بیان ژن­های VEGF و VEGFR انجام شد. روش‌ها: نانوذرات سنتز شده به روش‌های مختلفی مانند پتانسیل زتا، طیف مرئی ماوراء بنفش (UV-Vis)، طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، پراش اشعه ایکس (XRD) و تجزیه و تحلیل میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مشخصه یابی شدند. برای تعیین سمیت سلولی نانوکمپلکس سنتز شده، تست MTT با میزان غلظت‌ نانوذرات β-CD-Thymolبین 500-5/62 میکروگرم بر میلی‌لیتر انجام گرفت. تست CAM (Chorioallantoic Membrane) برای تعیین سمیت سلولی نانوذرات β-CD-Thymol سنتز شده در روند رگزایی انجام شد. در نهایت میزان بیان ژن­های دخیل در آنژیوژنز (VEGF و VEGFR) با استفاده از Real-time PCR بررسی گردید. یافته‌ها: میانگین‌ اندازه نوذرات با استفاده از پراکندگی نور پویا nm 20/116 تعیین شد و پتانسیل‌ زتا بدست‌ آمده نانوذرات ‌mV 64/21- ثبت شد. مطالعات FTIR نشان داد که چندین گروه عاملی فعال بیولوژیکی در نانوذرات سنتز شده وجود دارد. علاوه بر این، اثر ضد سرطانی و نقش مهاری CD-thymolβ با کاهش بیان ژنهای دخیل در رگزایی (VEGF و VEGFR) در سلول‌هایA2058 تیمار شده با کمپلکس نانوذرات CD-thymolβ تایید شد (001/0P<) و نتایج حاصل از تست CAM نیز آن را تائید نمود. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار بیان ژنهای دخیل در رگ‌زایی از جمله ژن‌های VEGF و VEGFR بود و کمپلکس CD-thymol-β رگ‌زایی را در رده سلولی سرطان پوست A2058 مهار نمود. به طور کلی نانوساختار -CD-thymolβ علاوه بر مهار تشکیل رگ­های خونی جدید، یک عامل ضد رگ­زایی امیدوارکننده از طریق کنترل بیان ژن VEGF و VEGFR می­باشد.