تاثیر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مکمل‌دهی سیر بر بیان ژن اینترفرون گاما و اینترلوکین 4 در بافت مغز موش‌های صحرایی مبتلا به پارکینسون

Abstract

زمینه و هدف: بیماری پارکینسون با اختلال در سیستم التهابی همراه است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی همراه با مکمل سیر بر بیان ژن اینترفرون گاما (IFN-γ) و اینترلوکین 4 (IL-4) در بافت مغز موش­های صحرایی پارکینسونی شده با رزرپین بود. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 32 موش صحرایی پارکینسونی شده با تزریق داخل صفاقیmg/kg 2 رزرپین، به گروه­های 1) رزرپین، 2) هشت هفته تمرین هوازی (AT)، 3) مکمل سیر (G) و 4) AT+G تقسیم شدند. همچنین 8 موش صحرایی سالم در گروه کنترل سالم قرار داده شدند. تمرین هوازی به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه 15-48 دقیقه و سرعت 10-24 متر بر دقیقه انجام شد. همچنین mg/kg/day 500 عصاره آبی سیر به موش­های صحرایی خورانده شد. بیان ژن اینترفرون گاما (IFN-γ) و اینترلوکین 4 (IL-4) در بافت مغز موش­های صحرایی با روش RT-PCR سنجش شد. تعادل حرکتی نیز با دستگاه روتارود مخصوص موش­ ارزیابی شد. یافته‌ها: مقادیر بیان ژن IFN-γ در گروه G، AT و AT+G به طور معنی­داری کمتر و مقادیر IL-4 و تعادل حرکتی در این گروه­ها به طور معنی­داری بیشتر از گروه رزرپین بود (001/0=P). همچنین تاثیر هشت هفته تمرین هوازی (AT) همراه با مکمل سیر (G) بر کاهش مقادیر بیان ژنی IFN-γ و افزایش تعادل حرکتی به مراتب مطلوب­تر از اثر مکمل سیر (G) بود (05/0≥P). نتیجه‌گیری: به نظر می­رسد تمرین هوازی و مکمل سیر هر دو با مکانیسم­های مشابه می­توانند اثرات مطلوبی بر بهبود عملکرد سیستم التهابی و ضد التهابی در بافت مغز و همچنین تعادل حرکتی بیماری­های عصب شناختی داشته باشند.