ارزیابی چرخه فحلی پس از پیوند بافت تخمدان انجماد شیشه‌ای در موش

Abstract

زمینه و هدف: بررسی سیتولوژی واژینال یکی از بهترین روش­ها جهت ارزیابی فعالیت محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- تخمدان در جوندگان است. در این مطالعه به ­منظور بررسی بازگشت عملکرد تخمدان پس از انجماد و پیوند بافت تخمدان، به بررسی روزانه اسمیر واژن پرداختیم. روش‌ها: در این پژوهش تجربی، از 20 موش سوری ماده بالغ (8 هفته ­ای) استفاده شد. موش­ های دارای چرخه فحلی منظم به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، اوارکتومی، پیوند تخمدان انجمادی (VT) و پیوند تخمدان غیرانجمادی (FT). در همه گروه ­ها به جز گروه کنترل، موش­ ها اوارکتومی شدند. در گروه VT تخمدان­ راست پس از انجماد و ذوب در عضله همان موش پیوند شد. در گروه FT تخمدان راست بدون انجماد در عضله همان موش پیوند شد. از روز 4 پس از پیوند تا پایان دومین چرخه فحلی به ­طور روزانه اسمیر واژن تهیه شد. مشاهده اولین پرواستروس در هر موش به معنی شروع چرخه فحلی و فاصله دو پرواستروس متوالی به عنوان یک سیکل کامل در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در هر دو گروه پیوند انجمادی و غیرانجمادی، همه پیوندها کاملا موفقیت آمیز بود. میانگین شروع اولین و دومین چرخه فحلی در موش های گروه VT نسبت به گروه FT و کنترل به ­طور معناداری به تاخیر افتاد (0/05>P). طول چرخه فحلی در موش های گروه VT نسبت به سایر گروه ­ها افزایش داشت هرچند این افزایش معنادار نبود. نتیجه‌گیری: طبق یافته­ های حاضر در موش ها، بازگشت مجدد چرخه فحلی پس از انجماد و پیوند بافت تخمدان اتفاق افتاد. این چرخه در ابتدا طولانی اما با گذشت زمان بهبود یافت. بنابراین ارزیابی روزانه چرخه فحلی می تواند روند ترمیم و بازیابی عملکرد بافت تخمدان پیوندی را بدون خارج کردن بافت از بدن موش­ ها نشان دهد.