تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پروتئین‌های GLUT4 و AS160 و مقاومت به انسولین در عضله EDL موش‌های دارای دیابت نوع 2

Abstract

زمینه و هدف: از عوارض مهم دیابت نوع دو اختلالات در سازوکار انتقال غشایی گلوکز است و پروتئین­ های GLUT4 و AS160 در این سازوکار نقش دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین هوازی بر بیان پروتئین­ های GLUT4 و AS160 و مقاومت به انسولین در عضله EDL موش ­های دارای دیابت نوع 2 بود. روش‌ها: در این پژوهش تجربی، 30 موش نر بالغ، به ­شیوه تصادفی، در 3 گروه کنترل سالم، دیابت نوع ۲ و دیابت نوع 2+­تمرین هوازی تخصیص یافتند. القای دیابت نوع ۲ با استفاده از غذای پر چرب، تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین و نیکوتین­آمید انجام شد. تمرین هوازی استقامتی شامل 5 جلسه دویدن روی نوارگردان در هر هفته و به مدت 8 هفته بود. برداشت عضله EDL نمونه ­ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام شد. برای سنجش پروتئین های GLUT4 و AS160 و مقدار انسولین از روش الایزا استفاده شد و مقاومت به انسولین نیز به روش HOMA-IR محاسبه شد. یافته‌ها: سطوح GLUT4 و AS160 در گروه دیابت به­ طور معناداری کاهش داشت (0/001P=). تمرین هوازی به­ طور معناداری سطوح GLUT4 و AS160 را افزایش داد (0/01=P). سطوح AS160 در گروه کنترل به ­طور معناداری بیشتر از گروه دیابت+­تمرین هوازی بود (0/001P=)، اما تفاوت معناداری بین سطوح GLUT4 در دو گروه کنترل و دیابت+­تمرین هوازی وجود نداشت (0/59=P). همچنین، بین GLUT4 و AS160 همبستگی مثبت معناداری ثبت شد (0/734r=، 0/001P=)، اما بین GLUT4 و AS160 با گلوکز خون، همبستگی منفی معنی­داری گزارش شد (به ­ترتیب: 0/751-r=، 0/001P= و 955/0-=r، 0/001=P). میزان انسولین و مقاومت به انسولین در گروه دیابت نوع ۲+تمرین هوازی از گروه دیابت نوع ۲ به طور معنی ­داری کمتر بود (0/001=P). نتیجه‌گیری: تمرین هوازی موجب تعدیل هایپرگلیسمی و افزایش پروتئین ­های AS160 و GLUT4 در عضله EDL می ­گردد. بنابراین، به ­نظر می رسد تمرین هوازی با افزایش این پروتئین­ ها به جبران اختلال انتقال غشایی گلوکز خون ناشی از دیابت نوع 2 در عضله EDL موش ­ها کمک ­کند.