بررسی شیوع هیپوناترمی و ارتباط آن با متغیرهای مرتبط با عفونت ادراری در بیماران مبتلا به عفونت ادراری تب دار بستری در بیمارستان علامه بهلول گنابادی شهر گناباد

Abstract

زمینه: عفونت مجاری ادراری شایع‌ترین بیماری دستگاه ادراری این بیماری به‌عنوان عاملی برای نارسایی کلیه در نظر گرفته می‌شود. این مطالعه به‌منظور ارزیابی اهمیت هیپوناترمی در تشخیص و درمان بیماران مبتلا به عفونت ادراری بستری در بیمارستان علامه بهلول گنابادی انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که بر روی 384 نمونه جمع‌آوری‌شده از بیماران با تشخیص عفونت ادراری در طی سال‌های 1396-1392 انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران با استفاده از چک‌لیست ثبت گردید. نمونه‌ها به دو گروه هیپوناترمی و غیرهیپوناترمی تقسیم می‌شوند و در هر گروه متغیّرهای لکوسیتوز، CRP، ESR و طول مدت تب بررسی می‌گردند. پس از جمع‌آوری نمونه‌ها، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و آزمون‌های آماری chi-squared و Mann-Whitney تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته­ ها: در این مطالعه تعداد 384 بیمار بستری مبتلا به عفونت ادراری تب‌دار بررسی شدند که 6/71 درصد افراد موردمطالعه زن و 4/28 درصد مرد بودند. 6/57 درصد افرادِ دارای عفونت ادراری، هایپوناترمی داشتند. بین متغیّرهای سن و جنس با هایپوناترمی ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد (به ترتیب 189/0p= و 238/0p=). در این مطالعه، بیماران دارای هیپوناترمی، دارای لکوسیتوز، ESR افزایش‌یافته و CRP مثبت بودند و بین هایپوناترمی و CRP، ESR، لکوسیتوز و طول مدت تب ارتباط معنی‌داری مشاهده شد (001/0>p). نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بین هیپوناترمی با لکوسیتوز،CRP و ESR در بیماران مبتلا به عفونت ادراری ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت و می‌توان هیپوناترمی را به‌عنوان یک مارکر تشخیصی در عفونت‌های ادراری در نظر گرفت.