نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorگل محمدی سامانی, یگانهfa_IR
dc.contributor.authorنظرعلی, پروانهfa_IR
dc.contributor.authorعلی زاده, رستمfa_IR
dc.contributor.authorرضایی نژاد, نجمهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:20:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:20:24Z
dc.date.available1403-12-21T01:20:24Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:20:24Z
dc.date.issued2024-10-01en_US
dc.date.issued1403-07-10fa_IR
dc.identifier.citationگل محمدی سامانی, یگانه, نظرعلی, پروانه, علی زاده, رستم, رضایی نژاد, نجمه. (1403). تأثیر هشت هفته تمرینهای تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن Nrf2، پراکسیداسیون لیپیدی و مقاومت به انسولین در پانکراس موش‌های صحرایی مسن تغذیه‌شده با غذای پُرچرب. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 24(4), 222-231.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6345-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1143626
dc.description.abstractمقدمه: افزایش سن و مصرف رژیم غذایی پُرچرب منجر به افزایش آسیب اکسیداتیو بافت‌های مختلف می‌شود، استرس اکسیداتیو یک عامل بحرانی در روند پیری است که می‌تواند باعث آسیب مستقیم به ساختار سلولی شود هدف این پژوهش بررسی تأثیر هشت هفته تمرین‌های تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن Nrf2، پراکسیداسیون لیپیدی و مقاومت به انسولین در بافت پانکراس موش‌های صحرایی مسن تغذیه‌شده با غذای پُرچرب است. روش‌ها: در این تحقیق تجربی، 20 موش صحرایی نر ویستار مسن (سن: 18ماه و میانگین وزن70±450 گرم) به‌طور تصادفی در چهار گروه شامل کنترل غذای نرمال G1 (5n=)، غذای نرمال+تمرین G2 (5n=)، غذای پُرچرب G3 (5n=) و غذای پُرچرب+تمرین G4 (5n=)، قرار گرفتند. برنامۀ تمرین تناوبی با شدت بالا روی تردمیل سه روز در هفته و به‌مدت هشت هفته انجام شد. بیان ژن فاکتور رونویسی Nrf2 با استفاده از Real-time PCR انجام شد و مالون دی‌آلدهید، گلوکز و انسولین با استفاده از کیت و به روش الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون آماری MANOVA در سطح معنی‌داری P< 0.05 تجزیه‌و‌تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج آزمون آماری MANOVA در خصوص اثر تعاملی تمرین و رژیم غذایی نشان داد که در شاخص مقاومت به انسولین (017/0 =P و 17/7 =F) تفاوت معنی‌دار وجود دارد. اما برای فاکتور انسولین (30/0 =P و 13/1 =F)، گلوکز (116/0 =P و 75/2 =F)، MDA (87/0 =P و 028/0 =F) و Nrf2 (816/0 =P و 056/0 =F) تأثیر معنی‌داری مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان بیان نمود که تمرین تناوبی با شدت بالا در این تحقیق با تأثیر بر بیان ژن فاکتور رونویسی Nrf2 می‌تواند باعث بهبود در مقاومت انسولینی از طریق کاهش فعالیت اکسیدانی در موش‌های صحرایی سالمند باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectفاکتور رونویسی Nrf2fa_IR
dc.subjectسیستم آنتی‌اکسیدانfa_IR
dc.subjectغذای پُرچربfa_IR
dc.subjectسالمندیندیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر هشت هفته تمرینهای تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن Nrf2، پراکسیداسیون لیپیدی و مقاومت به انسولین در پانکراس موش‌های صحرایی مسن تغذیه‌شده با غذای پُرچربfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه الزهراء (س)، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه الزهراء (س)، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue4
dc.citation.spage222
dc.citation.epage231
nlai.contributor.orcid0009-0001-2638-5629
nlai.contributor.orcid0000-0003-2415-5579
nlai.contributor.orcid0000-0002-0251-1969
nlai.contributor.orcid0000-0002-9272-3817


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد