نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنهتانی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorبهنام رسولی, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorسحاب نگاه, سجادfa_IR
dc.contributor.authorخیرآبادی, معصومهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:20:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:20:20Z
dc.date.available1403-12-21T01:20:20Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:20:20Z
dc.date.issued2024-06-01en_US
dc.date.issued1403-03-12fa_IR
dc.identifier.citationنهتانی, فاطمه, بهنام رسولی, مرتضی, سحاب نگاه, سجاد, خیرآبادی, معصومه. (1403). بررسی بیان ژن‌های سیتوکین‌های پیش‌التهابی IL-6، IL-1β و TNF-α در بافت عصب سیاتیک موش‌های صحرایی هیپرگلیسمک پس از تجویز متفورمین و گالیک‌ اسید. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 24(2), 114-123.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6288-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1143621
dc.description.abstractمقدمه: تحت شرایط هیپرگلیسمی، فرآیندهای التهابی با آسیب به اعصاب محیطی در بروز نوروپاتی دخیل هستند. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه‌ای اثرات ضد التهابی متفورمین (داروی سنتزی) با گالیک ‌اسید (ترکیب طبیعی) در شرایط هیپرگلیسمی صورت گرفت. روش‌ها: برای القای هیپرگلیسمی به موش‌های صحرایی، استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز mg/kg 60 به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. برای این تحقیق موش‌ها در چهار گروه قرار گرفتند. دو گروه موش‌های کنترل سالم و هیپرگلیسمی بودند که دارویی دریافت نکردند. دو گروه دیگر، موش‌های هیپرگلیسمی بودند که به‌ترتیب، متفورمین با دوز mg/kg/day 300 و گالیک اسید با دوز mg/kg/day 40 دریافت نمودند. در پایان دورۀ 8 هفته‌ای، موش‌ها را در تمام گروه‌ها بیهوش کرده و نمونه‌ای از عصب سیاتیک برای سنجش میزان بیان ژن‌های مربوط به سیتوکین‌های پیش التهابی IL-6، IL-1β و TNF-α، گرفته شد. آنالیز داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و مقایسۀ بین میانگین داده‌ها توسط آنالیز واریانس یک‌طرفه (one-way ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey صورت گرفت. یافته‌ها: القای شرایط هیپرگلیسمی به موش‌های صحرایی باعث افزایش بیان ژن‌های مربوط به سیتوکین‌های پیش‌ التهابی IL-6 (000/0 =P)، IL-1β (008/0 =P) و TNF-α (005/0 =P) شد، اما تجویز متفورمین و گالیک اسید به موش‌های صحرایی هیپرگلیسمی به‌مدت 8، میزان بیان ژن‌های IL-6، IL-1β و TNF-α را کاهش داد (05/0 P˂ ). نتیجه‌گیری: گالیک اسید همانند متفورمین، با ویژگی ضد التهابی خود، می‌تواند برای بهبود عوارض ناشی از شرایط هیپرگلیسمی به‌ویژه التهاب عصبی مؤثر واقع شود و امید است در آینده برای بیماران دیابتی کاربرد بالینی داشته باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectضد التهابیfa_IR
dc.subjectگالیک اسیدfa_IR
dc.subjectهیپرگلیسمیfa_IR
dc.subjectمتفورمینfa_IR
dc.subjectسیتوکین‌های پیش التهابیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی بیان ژن‌های سیتوکین‌های پیش‌التهابی IL-6، IL-1β و TNF-α در بافت عصب سیاتیک موش‌های صحرایی هیپرگلیسمک پس از تجویز متفورمین و گالیک‌ اسیدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue2
dc.citation.spage114
dc.citation.epage123
nlai.contributor.orcid0000-0001-6859-7558
nlai.contributor.orcid0000-0002-4734-9886
nlai.contributor.orcid0000-0002-2242-9794
nlai.contributor.orcid0000-0002-2543-2366


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد