استفاده از محافظ دستبند برای بیماران زندانی در بخش‌های روانپزشکی: گزارش موردی

Abstract

زمینه و هدف بیماران زندانی بستری در بیمارستان معمولاً در طول مدت درمان خود در مراکز پزشکی برای جلوگیری از فرار یا آسیب رساندن به دیگران و آسیب به خود با دستبند تحت حفاظت قرار می‌گیرند. علی‌رغم اطلاعات کمی که درمورد مزایای دستبند زدن به متهمان بستری در بیمارستان وجود دارد، درمقابل اطلاعات قابل‌توجهی درمورد آسیب جسمانی آن‌ها به بیمار وجود دارد. در پرونده‌ای مشاهده ‌شد که یکی از مددجویان از ملحفه‌ای که زیر دستبند بسته شده بود برای اقدام به خودکشی استفاده کرد که پرسنل فوراً مداخله کردند و مددجو را به مرکز درمان اختصاصی جسمی انتقال دادند. باتوجه‌به اهمیت موضوع و کرامت دریافت‌کنندگان خدمت به‌خصوص در گروه‌های آسیب‌پذیر، دفتر بهبود کیفیت و کمیته ایمنی بیمار در بیمارستان روانپزشکی ایران بررسی این مهم را در دستور کار قرار داد. روش بررسی این مطالعه از نوع گزارشی موردی است. دفتر بهبود کیفیت مرکز روانپزشکی ایران ایده استفاده از محافظ دستبند زندانیان را در سال 1398 اجرا کرد. این محافظ بر روی دست یا پا و زیر دستبند فلزی قرار می‌گیرد و از آسیب‌های احتمالی پیشگیری می‌کند. پژوهشگر با استفاده از آمارهای مربوط به ایمنی و اعتباربخشی در دفتر بهبود کیفیت از سال 1391 تا 1401 شامل آمار بستری زندانیان، نتایج کمیته‌های ریشه‌یابی خطا به روش شماره اولویت ریسک، تحلیل فرم‌های حادثه، اقلام مصرفی استفاده‌شده به دنبال آسیب توسط دستبند در طی بستری به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها قبل و بعد از اجرا کردن ایده محافظ دستبند زندانیان در مرکز روانپزشکی ایران پرداخت. یافته‌ها نتایج ارزیابی درونی داده نشان داد اجرای طرح به کاهش اقلام مصرفی در بیمارستان و شاخص‌های مربوط به ایمنی و خطا در زندانیان بستری منجر شده است. نتیجه‌گیری باتوجه‌به یافته‌های پژوهش، هرچند استفاده از محافظ دستبند در نگاه اول بسیار ساده به نظر برسد اما تأثیر بسزایی بر کاهش آمارهای مربوط به آسیب در مرکز روانپزشکی ایران داشته است.