اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی

Abstract

مقدمه : بررسی درک از بیماری در بیماران قلبی عروقی در سازگاری با شرایط این بیماری بسیار مهم است، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان و مردان مبتلابه بیماری کرونر قلبی مراجعه‌کننده به مرکز تخصصی بیمارستان میلاد تهران در سال ۱۴۰۱ بودند که 30 نفر واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش در هشت جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند، اما گروه کنترل درمان روتین دریافت کرد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌های ادراک بیماری بردبنت و همکاران (2006) و سازگاری وﻳﻨﺒﺮﮔﺮ (1991) بود. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر بین گروهی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین گروه‌ها در پس‌آزمون و پیگیری ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی در بیماران کرونر قلبی تفاوت معناداری وجود دارد و برنامه پذیرش و تعهد بر بهبود ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی دارای ماندگاری اثر در دوره پیگیری بود (05/0>P). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد درمان پذیرش و تعهد بر بهبود ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی موثر بود. بنابراین متصدیان نظام سلامت و بهداشت در حوزه درمان و مشاوره بیماران مبتلابه کرونری قلب، می‌توانند از درمان پذیرش و تعهد، به عنوان یک درمان مکمل و روش درمانی کارآمد در ارتقای ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی استفاده نمایند.