میانجیگری آشفتگی هیجانی در ارتباط راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان با اضطراب کرونا

Abstract

مقدمه: نحوه استفاده از راهبردهای مختلف تنظیم هیجان می­تواند در بروز آشفتگی­ های هیجانی و اضطراب ناشی از شیوع بیماری ­های ویروسی مختلف از قبیل کووید-19 مؤثر باشد. بنابراین پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی‌‌ آشفتگی هیجانی (استرس، اضطراب و افسردگی) در رابطه راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان با اضطراب کرونا صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر از دسته مطالعات توصیفی به روش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان و فارغ‌‌التحصیلان دانشگاه ­های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ساکن شهر تهران بود. از این جامعه آماری، 442 نفر نمونه در زمان اوج شیوع و همه‌‌گیری سویه اومیکرون ویروس کرونا از ابتدای تیر 1401 تا آخر فروردین 1402 به روش نمونه‌‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش پرسش­نامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی(2001)، پرسش­نامه اضطراب، استرس، افسردگی DASS- 21 (1995)، پرسش­نامه اضطراب بیماری کرونا علی‌‌پور و همکاران (1398) بودند. این پژوهش در قالب تحلیل آماری مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌‌افزارهای SPSS نسخه 25 و AMOS نسخه 24 انجام شده ‌‌است. یافته‌‌ها: یافته ­های پژوهش حاضر نشان ­داد اثر مستقیم راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان بر آشفتگی هیجانی (0/333-=β، 001/0>P)، راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان بر آشفتگی هیجانی (0/501=β، 001/0>P)، آشفتگی هیجانی بر اضطراب کرونا (0/407=β، 001/0>P) در سطح 0/05=α معنادار شده­ است. همچنین معناداری اثر غیرمستقیم راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان بر اضطراب کرونا (0/136-=β، 0/009=P)، راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان بر اضطراب کرونا (0/204=β، 0/016=P) با میانجی­گری آشفتگی هیجانی در سطح 0/05=α تائید گردید. نتیجه‌‌گیری: بنا بر یافته‌‌های پژوهش حاضر می‌‌توان از راهبردهای تنظیم هیجان در دستورالعمل‌‌های روان­درمانی باهدف کاهش آشفتگی هیجانی افراد و درنهایت، پیشگیری و مقابله با اضطراب ناشی از ویروس کرونا و حتی سایر بیماری‌‌های واگیردار که ممکن است در آینده مانند کووید-19 شیوع پیدا کرده و ایجاد اضطراب کنند استفاده کرد.