نقش هوش مصنوعی در پژوهش پرستاری: نگاهی به آینده

Abstract

در طی سال های اخیر، دنیا تحت تاثیر مخلوق افسانه ای انسان، هوش مصنوعی قرار گرفته و افراد و گروه های مختلف براساس رسالت ها، ماموریت ها و اهدف خود از آن بهره می برند. یکی از حیطه هایی که هوش مصنوعی به صورت چشمگیر و در حال پیشرفتی مورد استفاده بهینه قرار گرفته است پژوهش می باشد(1). علم پرستاری نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بی شک برای رشد و توسعه علم و مهارت پرستاری، انجام پژوهش های تخصصی یک ضرورت است. در این میان لازم است مشابه تمامی تخصص ها و رشته ها از ابزارها متناسب با پیشرفت و تکنولوژی روز دنیا استفاده شود(2). هوش مصنوعی با روش های مختلفی در پژوهش می تواند مورد استفاده قرار گیرد، طراحی ایده های جدید پژوهش، پیش بینی یافته های پژوهش در آینده، ارتقای کیفیت پژوهش ها با انجام دقیق تر تحلیل های داده ها، تنظیم هوشمندانه و دقیق تر گزارش یافته های پژوهش، به کار گرفتن هوش مصنوعی در پژوهش هایی با حجم جامعه برگ تر در نتیجه دستیابی به یافته هایی دقیقترمی تواند پیش‌بینی روندهای آینده در مراقبت‌های پرستاری کمک کند(3). از طرف دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند به بهبود تصمیم‌گیری‌های پرستاران کمک کند. با ترکیب داده‌های بالینی با مدل‌های پیش‌بینی‌کننده، پرستاران می‌توانند تصمیم‌های بهتر و دقیق‌تری برای مراقبت از بیماران بگیرند. این امر نه تنها به بهبود کیفیت مراقبت‌ها، بلکه به کاهش خطاهای پزشکی نیز منجر می‌شود. با این حال، استفاده از هوش مصنوعی در پژوهش‌های پرستاری چالش‌های خاص خود را نیز دارد. از جمله مسائل اخلاقی مرتبط با حریم خصوصی بیماران و همچنین احتمال اتکای بیش از حد به الگوریتم‌ها به جای قضاوت انسانی. بنابراین، باید از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار تکمیلی در کنار تخصص و تجربه پرستاران استفاده شود، نه به عنوان جایگزین آنها. در نهایت، آینده پژوهش‌های پرستاری با ادغام هوش مصنوعی، نویدبخش فرصت‌های جدیدی برای بهبود سلامت و مراقبت از بیماران است. با وجود چالش‌ها، پتانسیل هوش مصنوعی در ارتقاء کیفیت پژوهش‌ها و بهبود نتایج بالینی انکارناپذیر است. به نظر می‌رسد که هوش مصنوعی نه تنها ابزار اصلی پژوهش‌های پرستاری آینده خواهد بود، بلکه می‌تواند انقلابی در نحوه ارائه خدمات پرستاری ایجاد کند(4).