بررسی تأثیر خودسونداژی متناوب تمیز بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران ضایعه نخاعی

Abstract

مقدمه : بی‌اختیاری ادراری یکی از عوارض ضایعه نخاعی است که ابعاد مختلف زندگی فرد را تحت تأثیر قرار داده و خود، پیامدهای منفی متعددی دارد. این پژوهش به بررسی تأثیر خودسونداژی متناوب تمیز بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران ضایعه نخاعی پرداخته است. روش کار: این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی قبل–بعد با گروه شاهد بود که 80 نفر از بیماران ضایعه نخاعی در بیمارستان توانبخشی رفیده تهران در سال 1399 را مطالعه کرد. نمونه‌ها به صورت در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از روش منظم به دو گروه مداخله (اعداد فرد) و گروه شاهد (اعداد زوج) تخصیص یافتند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه 23 سؤالی کیفیت زندگی بیماران ضایعه نخاعی استفاده شد که در نسخه‌های چاپی به صورت حضوری در بین افراد توزیع شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی، ویلکاکسون و کوواریانس و نرم‌افزارهای SPSS نسخه 26 و Medcalc نسخه 8 تحلیل شد. برای انجام این پژوهش کد اخلاق IR.USWR.REC.1399.158 از معاونت پژوهشی دانشگاه علوم توان‌بخشی و سلامت اجتماعی تهران کسب شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد پیش از انجام مداخله، دو گروه به لحاظ کیفیت زندگی (0.919=p-value) و اضطراب (0.515=p-value) همگن بوده است و مداخله پژوهش (سونداژ متناوب تمیز) منجر به افزایش معنی‌دار کیفیت زندگی (0.0001=p-value) و کاهش معنی‌دار اضطراب (0.0001=p-value) گردیده است. نتیجه‌گیری: خودسونداژی متناوب تمیز توسط بیمار می‌تواند به عنوان روشی در افزایش کیفیت زندگی بیماران و کاهش اضطراب آن‌ها بکار رود.