علل تمایل به ترک کار پرستاران به دنبال وقوع حوادث و بلایا: یک مطالعه مروری نقلی

Abstract

مقدمه: پرستاران به عنوان پرتعدادترین نیروی انسانی نظام سلامت در شرایط مختلف، از جمله زمان وقوع حوادث و بلایا، به ایفای نقش می پردازند. با این وجود در برخی مواقع همچون شرایط پر هرج و مرج ناشی از بلایا، پرستاران به صورت موقتی یا دائمی کار خود را ترک می نمایند و این موضوع در ارائه خدمات حیات بخش سلامتی به بازماندگان سبب ایجاد پیامدهای جدی و اغلب غیرقابل جبران خواهد شد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی علل ترک کار پرستاران به دنبال وقوع بلایا انجام شده است. روش کار: مطالعه مروری نقلی حاضر از سال 2000 تا 2024 با جستجو در پایگاه های داده ای از جمله PubMed، Scopus، Web of Sciences و SID با استفاده از کلیدواژه های پرستار، ترک کار، تصمیم گیری، عوامل موثر، بلایا، اپیدمی به هر دو زبان فارسی و معادل آنها به انگلیسی انجام گردید. مقالات با متن کامل به زبان فارسی و انگلیسی و مرتبط با موضوع پژوهش وارد مطالعه شدند. بعد از بررسی عناوین و چکیده های بدست آمده در مرحله اول جستجو، در صورت عدم دسترسی به متن کامل مقاله، مقالات ارائه شده در همایش ها، و مقالات به زبان غیر از فارسی و انگلیسی از مطالعه خارج شدند. یافته ها: براساس بررسی 25 مقاله ی وارد شده به مطالعه، علل ترک کار پرستاران به دنبال وقوع بلایا در 4 دسته شامل علل فردی، خانوادگی، سازمانی و ماهیت حادثه رخ داده قابل دسته بندی می باشند. نتیجه گیری: برخی از علل ترک کار توسط پرستاران از جمله علل فردی همچون سن و علل وابسته به ماهیت نوع حادثه با توجه به اینکه ریشه در فرهنگ جوامع دارند به سرعت قابل اصلاح نمی باشند. اما برخی علل خانوادگی و علل سازمانی با اصلاح چارچوب های موجود قابل اصلاح می باشند.