پیش بینی آسیب پذیری ادراک شده نسبت به بیماری بر ویژگی های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان در پرستاران: مطالعه توصیفی

Abstract

زمینه و هدف: در زمان شیوع ویروس کرونا، پرستاران و کارکنان بخش های مرتبط با کووید-19 که به­عنوان خط مقدم مواجهه با همه­گیری کرونا ویروس حضور دارند، در معرض طیف وسیعی از استرس­زاهای روانی- اجتماعی قرار گرفتند. هدف از پژوهش حاضر، پیش­بینی آسیب­پذیری ادراک ­شده نسبت به بیماری بر ویژگی­های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان در پرستاران بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی_ همبستگی است. جامعه آماری کلیه پرستاران شاغل در بخش­های مراقبت از بیماران کرونایی بیمارستان‌های شهر تهران (از قبیل مسیح دانشوری، میلاد، شریعتی، لقمان، شهدای تجریش، امام خمینی، امام حسین) در سال 1400 تشکیل دادند. حجم نمونه به­صورت نمونه­گیری در دسترس و با استفاده از فرمول کوکران 677 نفر تعیین گردید. داده­ها از طریق پرسشنامه­های آسیب­پذیری ادراک­ شده نسبت به بیماری مسری دانکن، اسکالر و پارک (2009)، پنج عاملی شخصیت کاستا و مک­کری (1985) و تنظیم شناختی هیجانی گرانسفکی و همکاران (2002) استفاده گردید. داده­ها با استفاده از آزمون­های توصیفی و پس ازتأیید مفروضه­های آماری با استفاده از روش آماری رگرسیون سلسله مراتبی، توسط نرم­افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ­ها: مطابق یافته­های این پژوهش، ویژگی­های شخصیتی برون­گرایی (042/0>P،04/2-=t)، گشودگی به تجربه (013/0>P، 50/2-=t) و تنظیم شناختی هیجان مثبت (019/0>P، 35/2-=t) به ­صورت منفی و متغیرهای وظیفه­شناسی (0001/0>P، 13/4=t) و تنظیم شناختی هیجان منفی (0001/0>P، 8/5=t) به ­صورت مثبت می­توانند تغییرات آسیب­پذیری ادراک­ شده نسبت به بیماری مسری را به ­صورت معناداری پیش­بینی ­کنند. نتیجه ­گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاکی از آن است که، توجه به ویژگی­های شخصیتی و راهبردهای هیجانی در پرستاران و ارائه آموزش­ها و مشاوره­های تخصصی به این افراد در دوران بیماری­های همه­گیری در جهت بهبود میزان آسیب­پذیری ادراک­شده می­تواند مؤثر باشد.