نمایش مختصر رکورد

ارتباط کیفیت زندگی با سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان: مطالعه ای مقطعی در اسداباد غرب ایران

dc.contributor.authorدارابی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorامینی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorگردکانه, ساسانfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T00:37:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T00:37:41Z
dc.date.available1403-12-21T00:37:41Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T00:37:41Z
dc.date.issued2024-05-01en_US
dc.date.issued1403-02-12fa_IR
dc.identifier.citationدارابی, فاطمه, امینی, حسین, گردکانه, ساسان, حسینی, فاطمه. (1403). ارتباط کیفیت زندگی با سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان: مطالعه ای مقطعی در اسداباد غرب ایران. سلامت كار ايران, 21(1), 207-222.fa_IR
dc.identifier.issn1735-5133
dc.identifier.issn2228-7493
dc.identifier.urihttp://ioh.iums.ac.ir/article-1-3671-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1140221
dc.description.abstractمقدمه: پرستاران به عنوان بزرگترین گروه حرفه ای در سیستم بهداشتی و درمانی، در محیط کار با عوامل تنش زای متعددی مواجه می شوند که می تواند سلامت عمومی و کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. لذا این مطالعه با هدف ارتباط کیفیت زندگی با سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان قائم شهر اسداباد در غرب ایران انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، جامعه پژوهش شاملکلیه  پرستاران شاغل در بیمارستان قائم (ع) شهر اسداباد در سال 1403-1402 بودند. تعداد 150 پرستار با توجه به معیارهای ورود به مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه سلامت عمومی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده، میانگین نمره سلامت روان در پرستاران 36.50±8.68  بود. میانگین نمره زیر مقیاس علائم جسمی 9.51±2.76 ، اضطراب 9.67±3.05 ، اختلال در عملکرد اجتماعی 9.83±3.09  و افسردگی 7.49±2.82  گزارش شد. همچنین میانگین نمره کیفیت زندگی در پرستاران  72.03±9.18  بود. بالاترین نمره زیرمقایس کیفیت زندگی مربوط به نمره سلامت اجتماعی پرستاران 52.27 ± 13.15  و پایین ترین نمره مر بوط به نمره سلامت عمومی پرستاران 49.33±14.17  بود. همچنین براساس یافته های مطالعه، بین سلامت روان با کیفیت زندگی و زیر مقیاس­های آن رابطه معنی­داری منفی وجود داشت (p<0.05). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد بین سلامت عمومی پرستاران با کیفیت زندگی رابطه معکوس معناداری وجود دارد. پرستاران از کیفیت زندگی و سلامت روان مناسبی برخوردار بودند. ضروری است سیاستگذاران و مدیران بهداشتی، برنامه های مستمر و مدونی در رابه با پایش مداوم سلامت عمومی و کیفیت زندگی پرستاران طراحی و مداخلات مناسب جهت ارتقای آنها را اتخاذ نمایند.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofسلامت كار ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Occupational Health Journalen_US
dc.subjectسلامت عمومیfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.subjectپرستارانfa_IR
dc.subjectروانشناسی سازمانیfa_IR
dc.titleارتباط کیفیت زندگی با سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان: مطالعه ای مقطعی در اسداباد غرب ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی اسدآباد، اسدآبادfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی اسدآباد، اسدآباد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاسدابادfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue1
dc.citation.spage207
dc.citation.epage222


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد