نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorطاعتی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorصیادبورانی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorپورکاظم, فرشادfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T00:31:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T00:31:26Z
dc.date.available1403-12-21T00:31:26Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T00:31:26Z
dc.date.issued2024-08-01en_US
dc.date.issued1403-05-11fa_IR
dc.identifier.citationطاعتی, رضا, صیادبورانی, محمد, پورکاظم, فرشاد. (1403). مقاله علمی – پژوهشی:‌ اثرات سطوح مختلف اسیدآمینه‌‌های لایزین و متیونین جیره بر عملکرد رشد، درصد بازماندگی و ترکیب بدن ماهی سفید (Rutilus frisii). مجله علمي شيلات ايران, 33(3), 15-27.fa_IR
dc.identifier.issn1026-1354
dc.identifier.issn2322-5998
dc.identifier.urihttp://isfj.ir/article-1-2820-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1139716
dc.description.abstractهدف تحقیق حاضر، تعیین اثرات سطوح متفاوت اسیدآمینه‌‌های لایزین و متیونین جیره بر رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه ماهی سفید (Rutilus frisii) است. تعداد 144 عدد بچه ماهی سفید با میانگین وزنی 78/0±51/3 گرم در 12 مخزن فایبرگلاس 100 لیتری با تراکم 12 عدد در هر مخزن توزیع شدند. پس از یک هفته سازگاری، بچه ماهیان با چهار جیره آزمایشی شامل جیره 1- شاهد (بدون اسیدآمینه افزوده شده)، جیره 2- 1 درصد متیونین+3 درصد لایزین، جیره 3- 2 درصد متیونین+2 درصد لایزین و جیره 4- 3 درصد متیونین+1 درصد لایزین در 3 تکرار برای مدت 56 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که ماهیان تغذیه شده با سطح 3 درصد متیونین+1 درصد لایزین (جیره 4) افزایش معنی‌‌داری در پارامترهای وزن نهایی (30/0±75/6 گرم)، طول کل نهایی (10/0±21/9 سانتی‌‌متر)، وزن کسب شده (48/0±22/3 گرم)، افزایش وزن بدن (38/13±76/95 درصد) و سرعت رشد ویژه (09/0±20/1 درصد در روز) ثبت کردند (05/0>p). ضریب تبدیل غذایی در جیره مذکور به طور معنی‌‌داری (05/0>p) بهبود یافت. اختلاف معنی‌‌داری در ضریب چاقی، ضریب کارایی پروتئین و نرخ ماندگاری بین تیمارهای غذایی مشاهده نشد (05/0<p). تفاوت معنی‌‌داری در میزان پروتئین لاشه بین ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف لایزین و متیونین جیره با گروه شاهد ثبت گردید (05/0>p) به‌طوری‌‌که ماهیانی که با جیره حاوی 3 درصد متیونین+1 درصد لایزین تغذیه شده بودند، نشانگر بیشترین میزان پروتئین لاشه (35/0±69/16 درصد) بودند (05/0>p). همچنین ماهیان تغذیه شده با جیره‌‌ شاهد و جیره 3 نیز دارای بیشترین (05/0>p) محتوای چربی لاشه بودند. به‌علاوه، اختلافات معنی‌‌داری در مقادیر خاکستر و رطوبت بین تیمارهای آزمایشی ثبت گردید (05/0>p). با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌‌توان اظهار نمود که سطح 3 درصد متیونین+1 درصد لایزین برای ماهی سفید دریای خزر بهینه محسوب می‌‌شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات شیلات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي شيلات ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Scientific Fisheries Journalen_US
dc.subjectماهی سفیدfa_IR
dc.subjectاسیدآمینه ضروریfa_IR
dc.subjectکارایی تغذیهfa_IR
dc.subjectکیفیت لاشهfa_IR
dc.subjectتغذيهfa_IR
dc.titleمقاله علمی – پژوهشی:‌ اثرات سطوح مختلف اسیدآمینه‌‌های لایزین و متیونین جیره بر عملکرد رشد، درصد بازماندگی و ترکیب بدن ماهی سفید (Rutilus frisii)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه شیلات، واحد تالش، دانشگاه آزاد اسلامی، تالش. ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده آبزی‌پروری آبهای داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه شیلات، واحد تالش، دانشگاه آزاد اسلامی، تالش. ایرانfa_IR
dc.citation.volume33
dc.citation.issue3
dc.citation.spage15
dc.citation.epage27


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد