مقاله علمی – پژوهشی:‌ اثرات افزودن اسید بوتیریک و پروبیوتیک Lactobacillus plantarum جیره غذایی بر شاخص‌های رشد و فعالیت آنزیم‌های گوارشی و آنتی‌اکسیدانی ماهی شانک زردباله عربی (Acanthopagrus arabicus Iwatsuki, 2013)

Abstract

یک مطالعه 70 روزه برای بررسی اثرات مکمل‌های غذایی اسید بوتیریک و پروبیوتیک Lactobacillus plantarum بر رشد، فعالیت آنزیم‌های گوارشی و آنتی‌اکسیدانی در ماهی زردباله عربی (Acanthopagrus arabicus) انجام شد. از اسید بوتیریک (BA) و پروبیوتیک L. plantarum برای طراحی شش خوراک آزمایشی به شرح ذیل استفاده شد: 1-شاهد (جیره بدون مکمل)، 2- نیم درصد اسید بوتیریک (BA 0.5) ، 3-یک درصد اسید بوتیریک (BA 1.0)، 4- پروبیوتیک (CFU/g 1.6 × 108) 5- نیم درصد اسید بوتیریک و پروبیوتیک (PRO+BA0.5)،6- یک درصد اسید بوتیریک و پروبیوتیک (PRO+BA1.0). پانصد و چهل ماهی با وزن اولیه 1/0 ± 7/2 گرم در 18 مخزن پلی اتیلن (300 لیتر) توزیع شدند. ماهی‌ها با جیره‌های آزمایشی سه بار در روز تا حد سیری تغذیه شدند و مطمئن می شدند که هیچ خوراکی در کف مخازن باقی نمی ماند. دمای آب و شوری آب به‌ترتیب 3/31 درجه سانتی‌گراد و 46 گرم در لیتر بود. ماهی‌های تغذیه شده با جیره‌های شاهد و پروبیوتیک نسبت به سایر گروه‌ها سرعت رشد و ضریب تبدیل غذایی بالاتری داشتند. ماهیان گروه PRO-BA1 طول کل بیشتری نسبت به سایر گروه‌ها داشتند. سطح گلوتاتیون در کبد ماهیان تغذیه شده با شاهد و PRO-BA0.5 بیشتر از سایر تیمارها بود. فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در ماهیان تغذیه شده با جیره BA 1.0 کمتر از سایر تیمارها بود. فعالیت کاتالاز در ماهیان تغذیه شده با مخلوط پروبیوتیک و بوتیریک اسید بیشتر از سایر گروه‌ها بود. یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که گنجاندن بوتیریک اسید در رژیم غذایی به‌تنهایی ممکن است رشد را در A. arabicus کاهش دهد، اما استفاده از مخلوط پروبیوتیک و اسید بوتیریک در هر دو سطح 5/0 و 1 درصد می‌تواند ظرفیت آنتی‌اکسیدانی را در این گونه بهبود بخشد. به‌نظر می‌رسد، مقدار اسید بوتیریک مورد استفاده در این مطالعه بالاتر از مقادیر مذکور برای ماهیان گوشتخوار است.