نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهاشمی زاده, فاطمه الساداتfa_IR
dc.contributor.authorآتش‌پور, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorفرهادی, هادیfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T00:26:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T00:26:06Z
dc.date.available1403-12-21T00:26:06Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T00:26:06Z
dc.date.issued2024-03-01en_US
dc.date.issued1402-12-11fa_IR
dc.identifier.citationهاشمی زاده, فاطمه السادات, آتش‌پور, حمید, فرهادی, هادی. (1402). مقایسۀ اثربخشی پارادوکس درمانی همراه با برنامه‌ی زمانی (PTC) و درمان هیجان مدار (EFT) بر انطباق‌پذیری خانوادگی و خودتنظیمی هیجانی زنان دارای تعارض زوجی. مجله علوم پزشکی رازی, 31, 1-17. doi: 10.47176/rjms.31.21fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.47176/rjms.31.21
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-8486-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1139279
dc.description.abstractزمینه و هدف: این پژوهش با هدف مقایسه‌ی اثربخشی پارادوکس درمانی همراه با بر نامه‌ی زمانی و درمان هیجان مدار بر انطباق­پذیری خانوادگی و خودتنظیمی هیجانی زنان دارای تعارض زوجی انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح سه گروهی پارادوکس درمانی (ptc)، درما ن هیجان مدار (EFT) و کنترل در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. بدین منظور از بین زنان دارای تعارض زوجی در شهرستان لنجان در زمستان 1401-1402 45 نفر بر اساس معیارهای ورود و خروج و از طریق مصاحبه‌ی ساختار یافته به شیوه‌ی نمونه­گیری هدفمند با پرسشنامه‌ی تعارض زناشویی کانزاس اگمان  و همکاران، 1985 (KMCS) انتخاب و سپس به طور تصادفی به سه گروه PTC و EFT و گروه کنترل تقسیم شدند. سپس آزمودنی­های گروه­های تجربی مداخلات مربوط به خود را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکرد. یافته ­ها: نتایج نشان دادند PTC و EFT هر دو در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری دارند.   نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد فقط پارادوکس درمانی همراه با برنامه‌ی زمانی برمولفه ی انطباق پذیری خانوادگی مؤثر است و درمان هیجان مداراثری بر انطباق پذیری خانوادگی نداشت. همچنین هردو درمان بر خود تنظیمی هیجانی مؤثر بود اما درمان هیجان مدار معنادارتر از درمان پارادوکسی ست. (05/0>p). لذاپیشنهاد می شود برای انطباق پذیری خانوادگی از پاراوکس درمانی همراه بابرنامه ی زمانی وبرای خود تنظیمی هیجانی ضمن  امکان استفاده از هردو درمان، از ارجحیت درمان هیجان مدار استفاده گردد.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.47176/rjms.31.21
dc.subjectپارادوکس درمانی همراه با بر نامه‌ی زمانیfa_IR
dc.subjectدرمان هیجان مدارfa_IR
dc.subjectانطباق پذیری خانوادگیfa_IR
dc.subjectخودتنظیمی هیجانی و زنان دارای تعارض زوجیfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleمقایسۀ اثربخشی پارادوکس درمانی همراه با برنامه‌ی زمانی (PTC) و درمان هیجان مدار (EFT) بر انطباق‌پذیری خانوادگی و خودتنظیمی هیجانی زنان دارای تعارض زوجیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری مشاوره، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحداصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume31
dc.citation.spage1
dc.citation.epage17
nlai.contributor.orcid0009-0000-2317-4087


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد