تاثیر هایپوترمی بر تغییرات الکترولیتی در بیماران بزرگسال تحت عمل جراحی CABG: کارآزمایی بالینی

Abstract

زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی-عروقی از جمله بیماری‌های شایع غیر­­واگیر می‌باشند و متداول­ترین شیوه‌ه‌ی درمانی برای این بیماران، جراحی قلب باز می‌باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر هایپوترمی بر تغییرات الکترولیتی در بیماران بزرگسال تحت عمل جراحی پیوند بای پس عروق کرونرCoronary artery bypass grafting - (CABG) بود. روش­کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود که بر روی 60 بیمار کاندید عمل جراحی CABG در بیمارستان حضرت فاطمه زهرا ساری انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری هایپوترم و نرموترم گروه بندی شدند. گردآوری اطلاعات با استفاده ازچک‌لیست محقق ساخته انجام شد. نهایتاً از آزمون­های تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه و از نرم افزار SPSS 20 جهت تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته‌ها: مشخصات دموگرافیکی دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0P>). اختلاف معنی داری بین سطح سدیم و پتاسیم یک روز بعد از جراحی در دو گروه هایپوترم و نرموترم مشاهده شد (05/0P<). به‌گونه‌ای که درگروه هایپوترم بالاتر از گروه نرموترم بوده است. مقایسه سطح کلسیم در دوگروه نشان داد که سطح کلسیم در زمان‌های مختلف در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0P>). نتیجه­گیری: نتایج نشان داد سطح الکترولیت­ها تنها در روز بعد از جراحی بین دو گروه هایپوترم و نرموترم تفاوت دارد و این سطوح در قبل و زمان ترخیص برای دو گروه تفاوتی ندارد. لذا، می‌توان چنین استنباط نمود که قرارگیری بیماران در گروه هایپوترمیک یا نرموترمیک نمی تواند بصورت معنی داری بر اختلالات الکترولیتی تاثیر گذار باشد و اختلاف مشاهده شده می‌تواند مرتبط با شرایط مراقبتی و درمانی باشد.